അബൂഹുറൈറ(റ) യുടെ യഥാർത്ഥ പേരെന്താണെന്നറിയില്ല; ഇസ്ലാം സ്വീകരണത്തിന് മുമ്പുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചരിത്രവും അറിയില്ല. അങ്ങനെയുള്ള ഒരാളുടെ ഇസ്ലാം ആശ്ലേഷം സത്യസന്ധമായിരുന്നുവെന്ന് എങ്ങനെ കരുത്താനാവും? സ്വഹാബിമാരിൽ പലരും അദ്ദേഹത്തെ വിമർശച്ചതായി കാണാനും കഴിയും. അക്ഷരജ്ഞാനം പോലുമില്ലാത്ത ഒരാളെ ഒരാളെ വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞതെല്ലാം നബി(സ)യിൽ നിന്നുള്ളവയാണെന്ന് എങ്ങനെ കരുതാനാവും ?
അബൂഹുറയ്റയുടെ(റ) യഥാര്ഥ നാമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങളും ഇസ്ലാം സ്വീകരണത്തിനുമുമ്പുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അജ്ഞതയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വീകാര്യതയെക്കുറിച്ച് സംശയങ്ങളുണ്ടാക്കുന്ന കാര്യങ്ങളായി എടുത്തുപറയുന്ന വിമർശിക്കുന്നവർക്ക് മറ്റു സ്വഹാബിമാരുടെ യഥാര്ഥനാമവും ചരിത്രവും എത്രത്തോളം അറിയാമെന്നാണ് തിരിച്ചു ചോദിക്കാനുള്ളത്. നബി(സ)യുടെ സന്തതസഹചാരിയും ആദ്യ ഖലീഫയുമായിരുന്ന അബൂബക്കര്െ(റ)ന്റ യഥാര്ഥ പേരിനെക്കുറിച്ച് ചരിത്രകാരന്മാ ര്ക്കിടയില് അഭിപ്രായാന്തരങ്ങളുണ്ടെന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിശ്വാസ്യതയെ ബാധിക്കുമെന്ന് ഏതെങ്കിലും അബൂഹൂറയ്റാ വിമര്ശകന് മാര് വാദിച്ചുകണ്ടിട്ടില്ല. അബൂഉബൈദ(റ), അബൂദുജാന(റ), അബൂദര്റുല് ഗിഫ്ഫാരി(റ), അബൂദര്ദാഅ് (റ)തുടങ്ങിയ നാമങ്ങളില് അറി യപ്പെടുന്ന പ്രമുഖരായ സ്വഹാബികളുടെ യഥാര്ഥ പേരെന്തായിരുന്നുവെന്ന് ചരിത്രകാരന്മാരില് പലര്ക്കും അജ്ഞാതമാണ്.സ്വഹാബി മാരില് പലരുടെയും ഇസ്ലാം സ്വീകരണത്തിന് മുമ്പുള്ള ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചും കൂടുതല് അറിവൊന്നുമില്ല. അറബികള്ക്കിടയില് പ്രശ സ്തമായിരുന്ന ബനൂദൗസ് ഗോത്രക്കാരനായ അബൂഹുറയ്റയേുടെ ചരിത്രവും കുടുംബ വേരുകളും മറ്റു പല സ്വഹാബികളുടേതിലുമ പേക്ഷിച്ച് അറിയപ്പെടുന്നവയാണ്.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചരിത്രം തീരെ അജ്ഞാതമാണെന്ന് വന്നാല്പോലും അതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില് അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ സത്യസന്ധതയെ ചോദ്യം ചെയ്യാന് എങ്ങനെ സാധിക്കും? ജാഹിലിയ്യാ ചരിത്രം അജ്ഞാതമാണെന്ന കാരണത്താല് അസ്വീകാര്യമായി വിലയിരുത്തുകയാണെങ്കില് സ്വഹാബിമാരില് മിക്കവരും അസ്വീകാര്യരായിത്തീരുമെന്നതാണ് വസ്തുത. അബൂഹുറ യ്റെ(റ)യെ തകര്ത്ത് അതിലൂടെ സ്വഹാബിമാരെയും ഹദീഥുകളെയുമെല്ലാം അസ്വീകാര്യമായി മുദ്രകുത്തി നബി(സ)യുടെ ചരിത്രപരത യെത്തന്നെ നിഷേധിക്കുന്നതിനുള്ള പാതയൊരുക്കിയവര് നല്കിയ 'തെളിവുകളു' പയോഗിക്കുന്നവര് യഥാര്ഥത്തില് തകര്ക്കുവാന് ശ്രമി ക്കുന്നത് ഇസ്ലാമിനെത്തന്നെയാണെന്ന വസ്തുതയാണിവിടെ അനാവൃതമാവുന്നത്.
ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകള് നല്കിയ 'തെളിവുകളു'പയോഗിച്ച് അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ ഇസ്ലാം ആശ്ലേഷണം ആത്മാര്ഥമായിരുന്നില്ലെന്ന് വാദിക്കുന്നവരുടെ പക്കല് ആത്മാര്ഥതയെ അളക്കുന്നതിനുള്ള മാനദണ്ഡമെന്താണ്? നബി(സ)യുടെ കൂടെ അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം നാലു വര് ഷത്തിലധികം ജീവിച്ചിട്ട് അബൂഹുറയ്റയുടെ (റ)ആത്മാര്ഥതയില് എന്തെങ്കിലുമൊരു സംശയം നബി(സ) പ്രകടിപ്പിച്ചതായി തെളിയി ക്കുന്ന ഒരു സംഭവം പോലും ഉദ്ധരിക്കുവാന് അബൂഹുറയ്റാവിമര്ശകര്ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. വിദൂര ദേശത്തുനിന്ന് നബി(സ) ജീവിതത്തെ ക്കുറിച്ച് പഠിക്കുവാനായി മദീനയിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തെത്തിയ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആത്മാര്ഥതയില് മുഹാജിറുകളിലോ അന്സ്വാരി കളിലോ പെട്ട ആരെങ്കിലും സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചതായി യാതൊരു രേഖയുമില്ല. സകാത്തിന്റെ സ്വത്തു സൂക്ഷിക്കാന് നബി(സ)ഏല്പ്പിച്ചി രുന്നത് അബൂഹുറയ്റെ(റ)യെ ആയിരുന്നു.(സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിതാബു സ്സകാത്ത്) നബിജീവിതത്തെ നിരീക്ഷിക്കുന്നതിനായി പള്ളിവരാന്തയില് കഴിഞ്ഞിരുന്നവരെ ക്വുര് ആന് പ്രശംസിക്കുകയാണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത് (2:273). അവരില് കപട വിശ്വാസികളുള്ളതായി ക്വുര്ആന് യാതൊരു സൂചനയും നല്കുന്നില്ല. അല്ലാഹുവിനോ റസൂലിനോല സ്വഹാബികള്ക്കോ മനസ്സിലാകാതിരുന്ന അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ 'കാപട്യം' തങ്ങള്ക്കാണ് തിരിച്ചറിയാന് കഴിഞ്ഞതെന്ന് ഗര്വ് നടിക്കുന്നവര്, ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകള് വെട്ടിവെടിപ്പാക്കിയ വഴിയിലൂടെ പോയി ക്വുര്ആനിനെയും നബി(സ)യെയു മാണ് യഥാര്ഥത്തില് തള്ളിപ്പറയുന്നത്.
അക്ഷരജ്ഞാനമില്ലാതിരുന്ന അബൂഹുറയ്റെ(റ)ക്കെങ്ങനെയാണ് ഇത്രയധികം നബിചര്യകള് ഓര്മിച്ചുവെക്കാനായതെന്ന് ആശ്ചര്യപ്പെട്ട് അദ്ദേഹത്തെ കളിയാക്കാനൊരുമ്പെടുന്നവര് യഥാര്ഥത്തില് പരിഹസിക്കുന്നത് നബി(സ)യെയും ക്വുര്ആനിനെയുമാണ്. വിശുദ്ധ ക്വുര് ആന് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത് അക്ഷരാഭ്യാസമില്ലാത്ത മുഹമ്മദ് നബി(സ)ക്കായിരുന്നു. അദ്ദേഹവും അനുചരന്മാരില് ചിലരും ക്വുര്ആന് പൂര്ണമായും ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയിരുെന്നന്ന വസ്തുത വിമര്ശകര്പോലും അംഗീകരിക്കുന്നതാണ്. മനഃപാഠമാക്കുവാനുള്ള, അറബിക ളുടെ ശേഷിയെക്കുറിച്ച് ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകളില് പലരും വാചാലരായിട്ടുണ്ട്. നബി(സ)യില് നിന്ന് പഠിച്ച കാര്യങ്ങള് പരസ്പരം പറ ഞ്ഞ് പരിശോധിച്ച് ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയിട്ടുണ്ടോയെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുന്ന പതിവ് സ്വഹാബിമാര്ക്കുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് ഡോ: മുഹമ്മദ് മുസ്തഫ അല് അഅ്ദമി തെളിവുകളുദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് സമര്ഥിക്കുന്നുണ്ട്. നിവേദക പരമ്പരകളോടെ ഇമാം ബുഖാരി മൂന്ന് ലക്ഷവും ഇമാം അഹ്മദ് ആറ് ലക്ഷവും ഹദീഥുകള് മനഃപാഠമാക്കിയിരുന്നുവെന്ന വസ്തുത ഹൃദിസ്ഥമാക്കുവാനുള്ള അറബികളുടെ കഴിവ് വ്യക്ത മാക്കുന്ന തെളിവുകളാണ്. പ്രവാചകനില്നിന്ന് താന് പഠിച്ച മൂവായിരത്തോളം വസ്തുതകള് മനസ്സില് സൂക്ഷിക്കുകയും പില്കാലക്കാ ര്ക്ക് പകര്ന്നു നല്കുകയും ചെയ്ത അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെയും മനഃപാഠമാക്കുവാനുള്ള കഴിവ് മികച്ചതായിരുന്നു; അറബികള്ക്ക് അതൊരിക്കലും അസാധ്യമായിരുന്നില്ല.
മറ്റു സ്വഹാബിമാരെക്കാള് നബി(സ)യുടെ ഹദീഥുകള് മനഃപാഠമാക്കിയിരുന്നത് അബൂഹുറയ്റ യോണെന്ന് അബൂദുല്ലാഹിബ്നു അംറ് (റ)പറഞ്ഞതായി ഇമാം ഇബ്നുകഥീര് രേഖപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. അമവീ ഖലീഫയായിരുന്ന മര്വാനു ബ്നുല് ഹകം അബൂഹുറയ്റയേുടെ ഓര്മശക്തി പരിശോധിച്ച് ഉറപ്പുവരുത്തിയതായും അദ്ദേഹം ഉദ്ധരിക്കുന്നുണ്ട്. അക്ഷരാഭ്യാസമില്ലെങ്കിലും ഹൃദിസ്ഥമാക്കുന്നതില് സമര്ഥനായിരുന്ന അബൂഹുറയ്റ (റ)നബിജീവിതത്തെപ്പറ്റി താന് അറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങള് മനസ്സില് സൂക്ഷിക്കുകയും അടുത്ത തലമുറക്ക് പകര്ന്നു നല്കുകയുമാണ് ചെയ്തതെന്ന് സാരം.
സ്വഹാബീപ്രമുഖരായ ഉമര്(റ), ഉഥ്മാന്(റ), അലി(റ), ആയിശ(റ) തുടങ്ങിയവര് അബൂഹുറയ്റെ(റ)യെ വിമര്ശിക്കുകയും നിഷേധിക്കു കയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയില് സംശയിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നുവെന്ന് സ്ഥാപിക്കാനായി വിമര്ശകര് ഉദ്ധരിക്കുന്ന സംഭവ ങ്ങള് വ്യാജമായി നിര്മിക്കപ്പെട്ടവയോ സന്ദര്ഭത്തില് നിന്നടര്ത്തി മാറ്റി തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെട്ടവയോ ആണെന്ന് തെളിവുകളുദ്ധ രിച്ചുകൊണ്ട് പണ്ഡിതന്മാര് വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. പ്രവാചകന്റെല നിര്ദേശാനുസരണം ഇസ്ലാമിലെ ആദ്യത്തെ ഹജ്ജിന് നേതൃത്വം നല്കിയ അബൂബക്കര് (റ)തന്നോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന അബൂഹുറയ്റ(റ)യെയാണ് അടുത്ത വര്ഷം മുതല് ബഹുദൈവാരാധകര്ക്ക് ഹജ്ജിന് വരാന് അനുവാദമുണ്ടാവുകയില്ലെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുവാന് ചുമതലപ്പെടുത്തിയതെന്ന വസ്തുത അബൂബക്കര് (റ)അബൂഹുറ യ്റെ(റ)യെ അംഗീകരിച്ചിരുന്നുവെന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നു.പച്ചകുത്തലുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നബി(സ) എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോയെന്ന ഉമറിന്റെ (റ)ചോദ്യത്തിന് അബൂഹുറയ്റ (റ)നല്കിയ മറുപടി ചോദ്യം ചെയ്യാതെ അദ്ദേഹം സ്വീകരിച്ചതുംഹസ്സാനുബ്നു സാബിത്തി ന്റെ കവിതകളെ നബി(സ) പുകഴ്ത്തിയതായുള്ള അബൂഹുറയ്റയുടെ സാക്ഷ്യം ഉമര് (റ)അപ്പടി സ്വീകരിച്ചതുമായ സംഭവങ്ങള് ഉമര് (റ)അദ്ദേഹത്തെ അംഗീകരിച്ചിരുന്നുവെന്നതിനുള്ള വ്യക്തമായ തെളിവുകളാണ്. ഉഥ്മാനോ (റ)അലിയോ (റ)ആയിശയോ അബൂഹുറയ് റെ(റ)യെ സംശയിക്കുകയോ വിമര്ശിക്കുകയോ ചെയ്തതായി വിശ്വാസയോഗ്യമായ തെളിവുകളെന്തെങ്കിലും ഉദ്ധരിക്കുവാന് വിമര്ശക ര്ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്യുമ്പോള് അബൂഹുറയ്റ(റ)യോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന പ്രസിദ്ധ സ്വഹാബിയായ അബൂസ ഈദില് ഖുദ്രി (റ)അദ്ദേഹത്തെ ശരിവെക്കുകയും സത്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തതായി ഇമാം മുസ്ലിം ഉദ്ധരിക്കുന്നുണ്ട്. അബൂഹു റയ്റ (റ)നിവേദനം ചെയ്ത ഹദീഥുകളെ നിരവധി സന്ദര്ഭങ്ങളില് പ്രസിദ്ധ സ്വഹാബിയായ ജാബിറുബ്നു അബ്ദില്ല അനുകൂലി ക്കുകയും സത്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തതായി കാണാനാവും. സ്വഹാബിമാരെല്ലാം അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ സത്യസന്ധത അംഗീകരിച്ചിരുന്നു വെന്ന് ഇവ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
മക്കയിലും മദീനയിലുമെല്ലാംനബി(സ)യോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന അബൂബക്കറും(റ ) ഉമറും(റ) ഉഥ്മാനുമെല്ലാം (റ) ഏതാനും ഹദീഥുകൾ മാത്രം നിവേദനം ചെയ്തപ്പോൾ അബൂഹുറയ്റ(റ) ആയിരക്കണക്കിന് ഹദീഥുകൾ നിവേശനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇത് ഹദീഥുണ്ടാക്കുന്നതിൽ അബൂ ഹുറയ്റ(റ)അതിരുവിട്ട് ആവേശം കാണിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നല്ലേ വ്യക്തമാക്കുന്നത്?
ആദ്യകാലത്തുതന്നെ ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കുകയും മക്കയിലും മദീനയിലുമെല്ലാംനബി(സ)യോടൊപ്പമുണ്ടാവുകയും ചെയ്ത അബൂബക്ക റും(റ) ഉമറും(റ)ഉഥ്മാനുമൊന്നും(റ)അബൂഹുറയ്റ(റ)നിവേദനം ചെയ്തതു പോലെ ധാരാളം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്തിട്ടില്ലെന്നത് അബൂ ഹുറയ്റ(റ)ഇക്കാര്യത്തില് അതിരുവിട്ട് ആവേശം കാണിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ടെന്നും അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിശ്വാസ്യ തയെ തകര്ക്കുന്നുണ്ടെന്നും വാദിക്കുന്നത് ഹദീഥ് ശേഖരണത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച അജ്ഞതകൊണ്ടോ അജ്ഞത നടിച്ച് നിഷ്കളങ്കരെ തെറ്റു ധരിപ്പിക്കുവാനുള്ള വ്യഗ്രതകൊണ്ടോ ആണെന്ന് വ്യക്തമാണ്.
അബൂക്കറില്(റ)നിന്ന് 142ഉം ഉമറില്(റ)നിന്ന് 537ഉം ഉഥ്മാനിൽ(റ) നിന്ന് 146 ഉം അലിയില്(റ)നിന്ന് 586ഉം ഹദീഥുകള് ഉദ്ധരിക്കപ്പട്ടപ്പോള് അബൂഹുറയ്റേയില്നിന്ന് 5347ഉം അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു ഉമറില്നിന്ന് 2630ഉം അനസ്ബ്നു മാലിക്കില്നിന്ന്(റ) 2300ഉം ആയിശയില്(റ) നിന്ന് 2200ഉം അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അബ്ബാസില്(റ)നിന്ന് 1665ഉം ജാബിറുബ്നു അബ്ദില്ല(റ) യില്നിന്ന് 1500ഉം ഹദീഥുകള് ഉദ്ധരിക്കപ്പെടാനുള്ള കാരണം, രണ്ടാമത് പറഞ്ഞവര്ക്കാണ് അടുത്ത തലമുറയുമായി സമ്പര്ക്ക ത്തിലാവാന് കൂടുതല് അവസരമുണ്ടായത് എന്നതാണ്.
ഹദീഥുകളുടെ നിവേദനവും സംപ്രേക്ഷണവും നടന്നതെങ്ങനെയെന്ന് മനസ്സിലാ യാല് ഇത്തരമൊ രു വിമര്ശനം തന്നെ അപ്രസക്തമാവുമെന്നുറപ്പാണ്. മുഹമ്മദ്നബി(സ)യില്നിന്ന് ഏതെങ്കിലുമൊരു കാര്യം മനസ്സിലാ ക്കിയ ഒരാള് അത് മനസ്സി ലാക്കാത്ത മറ്റൊരാള്ക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുമ്പോഴാണ് അത് ഹദീഥ് ആയിത്തീരുന്നത്. മനസ്സിലാകാത്തവരുടെ എണ്ണവര്ധനവിനനുസരിച്ച് ഈ പറഞ്ഞുകൊടുക്കല് പ്രക്രിയയുടെ എണ്ണവും വര്ധിക്കുക സ്വാഭാവികമാണ്. പ്രവാചകവിയോഗത്തിന് 27 മാസങ്ങള് കഴിഞ്ഞ്, ഹിജ്റ 13 ജുമാദുല് ആഖിര് 13 തിങ്കളാഴ്ച മരണപ്പെട്ട അബൂബക്കറിന്റെ(റ)ജീവിതകാലത്ത്നബി(സ)യില് നിന്ന് കാര്യങ്ങള് നേര്ക്കുനേരെ മനസ്സിലാ ക്കിയവരുടെ എണ്ണം അങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കാത്തവരുടെ എണ്ണത്തേക്കാള് വളരെ കൂടുതലായതിനാല് അദ്ദേഹത്തിലൂടെ നിവേദനം ചെയ്യ പ്പെട്ട ഹദീഥുകളുടെ എണ്ണവും കുറവാണെന്നത് സ്വാഭാവികം മാത്രം. ഹിജ്റ 23 ദുല്ഹിജ്ജ 26ന് മരണ പ്പെട്ട ഉമറും(റ)ഹിജ്റ 36 മുഹര്റം 16ന് മരണപ്പെട്ട ഉഥ്മാനും(റ)ഹിജ്റ 40 ശവ്വാല് 20ന് മരണപ്പെട്ട അലിയും(റ) ജീവിച്ചത് ധാരാളം സ്വഹാ ബിമാര് ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്തായി രുന്നതിനാലും അവര് ഭരണാധികാരികളും രാഷ്ട്രവ്യവഹാരത്തില് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കേണ്ടവരും ആയതിനാലുമാണ് അവരിലൂടെ നിവേദ നം ചെയ്യപ്പെട്ട ഹദീഥുകളുടെ എണ്ണം താരതമ്യേന കുറവായത്. ഇവരെല്ലാം പ്രവാചകവിയോഗം കഴിഞ്ഞ് ആദ്യത്തെ നാലു പതിറ്റാണ്ടുകള് ക്കകം ജീവിച്ചവരാണ്. ധാരാളം സ്വഹാബിമാര് ജീവിച്ചിരുന്ന അക്കാലത്ത്,നബി(സ)യില് നിന്ന് നേര്ക്കുനേരെ കാര്യങ്ങള് മനസ്സിലാക്കിയവ ര്ക്ക് ഇവര് അതേ കാര്യത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടതില്ലായിരുന്നു.
എന്നാല് ഹിജ്റ നാലാമത്തെ പതിറ്റാണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്ക് സ്ഥിതിമാറി.നബി(സ)യില്നിന്ന് നേര്ക്കുനേരെ കാര്യങ്ങള് മനസ്സിലാക്കിയവരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞുവന്നു. പുതിയ തലമുറക്ക് തങ്ങള്നബി(സ)യില് നിന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞുകൊടുക്കേണ്ടത് അന്നു ജീവിച്ചിരുന്ന സ്വഹാബിമാരുടെ ബാധ്യതയായിത്തീര്ന്നു. ഹിജ്റ 57ല് ത ന്റെ 78ാമത്തെ വയസ്സില് മരണപ്പെട്ട അബൂഹുറയ്റയും(റ)ഹിജ്റ 73ല് തന്റെ 80ാമത്തെ വയസ്സില് മരണപ്പെട്ട അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു ഉമറും (റ)ഹിജ്റ 93ല് തന്റെ 103ാമത്തെ വയസ്സില് മരണപ്പെട്ട അനസ്ബ്നു മാലിക്കും (റ)ഹിജ്റ 58ല് തന്റെ 65ാമത്തെ വയസ്സില് മരണപ്പെട്ട പ്രവാചകപത്നി ആയിശയും ഹിജ്റ 68ല് തന്റെ 71ാമത്തെ വയസ്സില് മരണപ്പെട്ട അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അബ്ബാസും(റ)ഹിജ്റ 78ല് തന്റെ 94ാമത്തെ വയസ്സില് മരണപ്പെട്ട ജാബിറുബ്നു അബ്ദുല്ലയേും കൂടുതല് ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്തത് തങ്ങളുടെ കാലത്ത്നബി(സ)യെ നേരില് കാണുകയോ കേള്ക്കുകയോ ചെയ്ത ആളുകള് താരതമ്യേന കുറവായതു കൊണ്ടായിരുന്നു.നബി(സ)യുടെ ജീവിതചര്യയെക്കുറിച്ച് പഠിപ്പി ക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത അദ്ദേഹത്തെ നേരില് അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത വരുടെ കാലത്ത് കൂടുതലായിരിക്കുമെന്ന സരളമായ വസ്തുത പോലും പരിഗണിക്കാതെയാണ് ഹദീഥ് നിവേദനത്തില് അത്യാവേശം കാണിച്ച് അബദ്ധങ്ങളെഴുന്നള്ളിച്ചയാളായി അബൂഹുറയ്റ(റ)യെ അവതരിപ്പിക്കുവാന് വിമര്ശകര് ധാര്ഷ്ട്യം കാണിക്കുന്നത്.
അല്ല. അബൂഹുറൈറ (റ) ഹദീഥുകളൊന്നും കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല. നബിജീവിതത്തിന്റെ അവസാനത്തെ നാല് വർഷങ്ങളിൽ നബിയോടൊപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വകാര്യനിമിഷങ്ങളിലൊഴിച്ച് മുഴുസമയവും ജീവിച്ച ആ മഹാത്യാഗിയുടെ ശ്രമഫലമായാണ് ഏറ്റവുമധികം ഹദീഥുകൾ അടുത്ത തലമുറക്ക് ലഭിച്ചത് എന്നതാണ് സത്യം . ഏറ്റവുമധികം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത അബൂഹുറയ്റ(റ) തന്നെയാണ് ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകളുടെയും അവരുടെ ആശയങ്ങള്ക്ക് മുസ്ലിം സമുദായത്തില് വിലാസമുണ്ടാക്കുവാന് ശ്രമിക്കുന്നവരുടെയും ആക്ഷേപങ്ങള്ക്ക് വിധേയനായ പ്രധാനപ്പെട്ട സ്വഹാബി. ഹദീഥ് അപഗ്രഥനത്തില് അഗ്രഗണ്യരായി അറിയപ്പെടുന്ന ഇഗ്നാസ് ഗോള്ഡ് സീഹറും ഹരാള്ഡ് മോട്സ്കിയും ജോസഫ് സ്കാച്ച്ട്ടും ആല്ഫ്രഡ് ഗ്യുല്ല്യൂമുമൊന്നും അബൂഹുറയ്റ(റ)യെ വെറുതെ വിട്ടിട്ടില്ല. 'ഹദീഥുകള് ബോധപൂര്വം കെട്ടിയുണ്ടാ ക്കുന്നയാളായിരുന്നു അബൂഹുറയ്റ' യെന്ന് പറഞ്ഞത് ഇബ്നു ഹിശാമിന്റെ നബിചരിത്രം ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവര്ത്തനം ചെയ്ത ആല്ഫ്രഡ് ഗ്യുല്ല്യൂം ആണ്. ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകള് നല്കിയ ആയുധങ്ങളുപയോഗിച്ച് അബൂഹുറയ്റ(റ)യെ കണ്ണും മൂക്കും നോക്കാതെ ആക്രമിക്കുകയാണ് മോഡേണിസ്റ്റുകൾ ചെയ്തത്.
ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകള് നല്കിയ ആയുധങ്ങളുപയോഗിച്ച് തത്ത്വദീക്ഷയില്ലാതെ അബൂഹുറയ്റയുടെ നേരെ ആക്രമണങ്ങള് അഴിച്ചുവിടുന്ന വര് തങ്ങള് ചെയ്യുന്നത് ആ മഹാസ്വഹാബിയെ തെറിപറയുക മാത്രമല്ല, നബി(സ)യുടെ ചരിത്രപരതയെ നിഷേധിക്കാനായി ഇസ്ലാമി ന്റെ ശത്രുക്കളുണ്ടാക്കിയ ആയുധത്തെ രാകി മൂര്ച്ചപ്പെടുത്തുകകൂടിയാണെന്ന വസ്തുത പലപ്പോഴും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. നബിയോടൊപ്പം ജീവിച്ച് നബിജീവിതത്തെ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ചെയ്ത് നബി(സ)യുടെ പ്രശംസയ്ക്ക് പാത്രീഭൂതനായ(ഫത്ഹുല്ബാരി) ഒരു അനുചരനെ ജൂതനും ജൂതചാരനുമെല്ലാമായി ചിത്രീകരിച്ച് ഹദീഥ്നിഷേധത്തിന് സൈദ്ധാന്തികമായ അടിത്തറയുണ്ടാക്കുവാന് ശ്രമിക്കുന്ന വര് യഥാര്ഥത്തില് വീണിരിക്കുന്നത് മുഹമ്മദ് നബി(സ) ഒരു ചരിത്രപുരുഷനല്ലെന്നും ഒരു മിത്തു മാത്രമാണെന്നും വരുത്തിത്തീര്ക്കുന്നതിന് ഇസ്ലാമിന്റെ ശത്രുക്കൾ കുഴിച്ച കുഴിയിലാണ്.
കേവലം മൂന്നുകൊല്ലം മാത്രം നബി(സ)യോടൊപ്പം സഹവസിച്ച അബൂഹുറയ്റ(റ)യാണ് ഏറ്റവുമധികം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത തെന്ന വസ്തുതയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയില് സംശയിക്കുന്നവര് പ്രധാനമായി മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന ആക്ഷേപം. അബൂഹുറയ് റയില്(റ)നിന്ന് 5374 ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്നതും അദ്ദേഹമാണ് ഏറ്റവുമധികം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത സ്വഹാ ബിയെന്നതും ശരിയാണ്. അബൂഹുറയ്റ(റ)യില്നിന്ന് എന്ന രൂപത്തില് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ട ഹദീഥുകളില് കെട്ടിയുണ്ടാക്കപ്പെട്ടവയാണെന്ന് ഉറപ്പുള്ളവയും ദുര്ബലമായ ഇസ്നാദോടു കൂടി ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ട അസ്വീകാര്യമായവയുമുണ്ടെന്നതും സത്യമാണ്. പക്ഷേ, അതെങ്ങനെയാണ് അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ വിശ്വാസ്യതയെ ബാധിക്കുന്നത്? ഹദീഥ് നിവേദനത്തില് നിപുണനും സത്യസന്ധനെന്ന് സമൂഹം അംഗീകരിച്ചയാളുമായ അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ പേരില് പില്ക്കാലത്തുള്ളവര് കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ഹദീഥുകള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയെ ബാധിക്കുന്നതെങ്ങനെയാണെന്ന് വ്യക്തമാക്കു വാന് വിമര്ശകര്ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. യഥാര്ഥത്തില്, അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ പേരിലാണ് ഏറ്റവുമധികം വ്യാജഹദീഥുകള് പ്രചരിച്ചിട്ടു ള്ളതെന്ന കാര്യം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയെയും സ്വഹാബിമാര്ക്കും താബിഉകള്ക്കുമിടയിലുണ്ടായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വീകാര്യതയുമല്ലേ വ്യക്തമാക്കുന്നത്? വ്യാജ ഹദീഥ് നിര്മാതാക്കള് തങ്ങളുടെ ഉല്പന്നം ജനങ്ങള്ക്കിടയില് സ്വീകാര്യമാവുന്നതിനായി സമൂഹത്തില് ഏറ്റവുമധികം ആദരിക്കപ്പെടുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന നിവേദകരിലേക്കായിരിക്കും ചേര്ത്തിപ്പറയുക യെന്നുറപ്പാണ്. അബൂഹുറയ്റ(റ)യില്നിന്ന് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടതാണെങ്കില് അത് സമൂഹത്തില് വേഗം അംഗീകരിക്കപ്പെടുമെന്നതിനാ ലാണല്ലോ വ്യാജ ഹദീഥ് നിര്മാതാക്കള് അത് അദ്ദേഹത്തില്നിന്നാണെന്ന മട്ടില് ഉദ്ധരിക്കുന്നത്. അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ പേരില് വര്ധമാന മായ തോതില് പ്രചരിപ്പിക്കപ്പെട്ട വ്യാജഹദീഥുകള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയെ ചോദ്യം ചെയ്യുകയല്ല, പ്രത്യുത സ്വീകാര്യതയെ ഉറപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് സാരം.
യമനിലെ ബനൂദൗസ് ഗോത്രക്കാരനായിരുന്ന അബൂഹുറയ്റ(റ) തന്റെ ഗോത്രക്കാരനും നബി(സ)യുടെ അടുത്തെത്തി ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ച യാളുമായ തുഫൈലുബ്നു അംറിന്റെ പ്രബോധനം വഴി ഹിജ്റക്ക് മുമ്പുതന്നെ ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും ഹിജ്റ ഏഴാം വര് ഷം നടന്ന ഖൈബര് യുദ്ധത്തിന്റെ സന്ദര്ഭത്തിലാണ് നബി(സ)യുമായി സന്ധിച്ചത്. അന്നുമുതല് നബി(സ)യുടെ മരണം വരെ അദ്ദേഹം പൂര്ണമായും നബി(സ)യോടൊപ്പമായിരുന്നു. നബി(സ)യെ വിട്ടുപിരിയാതെ പള്ളിയുടെ തിണ്ണയില് കഴിഞ്ഞിരുന്നവരായ അസ്ഹാ ബു സ്സ്വുഫ്ഫയുടെ നേതാവായ അദ്ദേഹം പലപ്പോഴും ഭക്ഷണം കഴിച്ചിരുന്നത് പോലും നബി(സ)യോടൊപ്പമായിരുന്നു. എപ്പോഴെ ങ്കിലും കാണാതിരുന്നാല് നബി(സ) അദ്ദേഹത്തെ അന്വേഷിച്ചിരുന്നുവെന്നും അബൂഹുറയ്റെയെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗോത്രത്തെയും നബി(സ) പുകഴ്ത്തിപ്പറഞ്ഞിരുന്നുവെന്നുമെല്ലാം ഹദീഥുകളില് നിന്ന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്. ഹിജ്റ ഏഴാം വര്ഷം സ്വഫര് മാസത്തില് ഖൈബറില് വെച്ച് നബി(സ)യോടൊപ്പം കൂടിയതിനുശേഷം പതിനൊന്നാം വര്ഷം റബീഉല് അവ്വല് മാസത്തില് നബി(സ) മരണപ്പെടുന്നതു വരെ യാത്രാസന്ദര്ഭങ്ങളൊഴിച്ച് ബാക്കി പൂര്ണമായും നബി(സ)യോടൊപ്പം തന്നെയായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന് നബിജീവിതത്തെ കുറിച്ച് നന്നായി മനസ്സിലാക്കാന് കഴിഞ്ഞിരിക്കുമെന്നുറപ്പാണ്. ഈ നാല് വര്ഷങ്ങള്ക്കിടയില് യാത്രാ സമയത്തും മറ്റും വിട്ടുനിന്നതൊഴിച്ചാല് താന് നബി(സ)യുമായി പൂര്ണമായും ഒന്നിച്ചുനിന്നത് മൂന്നു വര്ഷമാണെന്ന് അബൂഹുറയ്റ(റ) തന്നെ വ്യക്തമാ ക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഈ മൂന്നു വര്ഷം നബിജീവിതത്തിന്റെ അവസാനനാളുകളായിരുന്നുവെന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം ഓര്ക്കേണ്ടതുണ്ട്. കര്മകാ ര്യങ്ങള് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുവാന് നബി(സ) ഏറെ സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്ന നാളുകളാണവ.
മക്കാവിജയവും ഖൈബര് യുദ്ധവും കഴിഞ്ഞതോടെ എതിരാളികളുടെ ശക്തി ക്ഷയിക്കുകയും ഇസ്ലാമിലേക്ക് ആളുകള് കൂട്ടം കൂട്ടമായി വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള് മുസ്ലിംകള്ക്ക് ഇസ്ലാമിെനക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നതിലും കര്മകാര്യങ്ങള് വിശദീകരിച്ചുകൊടുക്കുന്നതിലും നബി(സ) കൂടുതല് ബദ്ധശ്രദ്ധനായി. തിണ്ണവാസിയായി നബി(സ)യോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന അബൂഹുറൈറ(റ) ഈ അവസരങ്ങള്ക്കെല്ലാം ദൃക്സാക്ഷിയായി. ഇസ്ലാമിക ജീവിതക്രമത്തെപ്പറ്റി നബി(സ)യില്നിന്ന് നേരിട്ടു പഠിക്കുവാന് അവസരം ലഭിച്ച അബൂഹുറയ്റ(റ) അത് ഓര്ത്തുവെക്കുവാനും അടുത്ത തലമുറക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുവാനും ശ്രദ്ധിച്ചതിനാലാണ് അദ്ദേഹത്തിലൂടെ കൂടുതല് ഹദീഥുകള് നിവേ ദനം ചെയ്യപ്പെട്ടത്. നീണ്ട മൂന്നു വര്ഷക്കാലം നബി(സ)യുടെ വാക്കുകളും പ്രവര്ത്തനങ്ങളും പെരുമാറ്റങ്ങളും നിരന്തരമായി ശ്രദ്ധിക്കു കയും സൂക്ഷ്മമായി ഓര്ത്തുവെക്കുകയും ചെയ്ത ഒരാള്ക്ക് നിവേദനം ചെയ്യാനാവുന്നതിലും കൂടുതല് ഹദീഥുകള് അബൂഹുറയ്റ(റ) നിവേദനം ചെയ്തിട്ടില്ലെന്നതാണ് വാസ്തവം.
അബൂഹുറൈറ(റ)യിലൂടെ നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ട ഹദീഥുകളില്നിന്ന് വ്യാജമെന്ന് ഉറപ്പുള്ളവ ഒഴിവാക്കി ഇമാം അഹ്മദ്(റഹ്) രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത് 3848 ഹദീഥുകളാണ്. അവയില് പലതും അബൂഹുറയ്റയില് നിന്ന് വ്യത്യ സ്ത ഇസ്നാദുകളില് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ട ഒരേ മത്നിന്റെ ആവര്ത്തനങ്ങളാണ്. ഇവയെയെല്ലാം സ്വതന്ത്ര ഹദീഥുകളായി പരിഗണി ച്ചാല് പോലും നബിജീവിതത്തെ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ച ഒരാള്ക്ക് ഇത്രയും ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്യാന് കഴിയില്ലെന്ന് പറയാന് എങ്ങനെ പറ്റും? മൂന്നു വര്ഷങ്ങളിലുള്ള ആയിരത്തിലധികം ദിവസവും നബി(സ)യെ നിരീക്ഷിച്ച ഒരാള്ക്ക് ഒരു ദിവസത്തില് നബി(സ) യില് നിന്ന് ശരാശരി നാല് കാര്യങ്ങളില് പഠിക്കാന് കഴിഞ്ഞുവെന്നത് വലിയൊരു അത്ഭുതമൊന്നുമല്ല. സംഭവബഹുലമായ നബിജീവി തത്തിന്റെ അവസാനനാളുകളില് നബി(സ)യുടെ സന്തതസഹചാരിയായി അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന ഒരാള്ക്ക് ആ ജീവിതത്തില് നിന്ന് ഒരു ദിവസം ശരാശരി നാലു കാര്യങ്ങള് പഠിക്കാന് കഴിഞ്ഞത് അസംഭവ്യമാണെന്ന് പറയാന് ഓറിയന്റലിസമുപ യോഗിക്കുന്ന മാനദണ്ഡമെന്താണ്? ശാസ്ത്രീയാപഗ്രഥനത്തിന്റെ അകമ്പടിയൊന്നുമില്ലാതെത്തന്നെ ആര്ക്കും സംഭവ്യമെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങളെ പ്പോലും നിഷേധിക്കുവാന് ബുദ്ധിജീവനത്തിന്റെ മൊത്തക്കുത്തക അവകാശപ്പെടുന്നവരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതിന് പിന്നില് സത്യമതത്തോടു ള്ള അന്ധമായ വിരോധമല്ലാതെ മറ്റെന്താണ്?
അബൂഹുറൈറ(റ)യെ ഹദീഥ് നിര്മാതാവായി പരിചചയപ്പെടുത്തതാൻ ശ്രമിക്കുന്നവർ ചരിത്രത്തോടോ സത്യങ്ങളോടോ നീതി പുലർത്താത്തവരാണെന്ന് സാരം.
ടുന്ന ഇഗ്നാസ് ഗോള്ഡ് സീഹറും(1) ഹരാള്ഡ് മോട്സ്കി(2) യും ജോ സഫ് സ്കാച്ച്ട്ടും(3) ആല്ഫ്രഡ് ഗ്യുല്ല്യൂമുമൊന്നും(4) അബൂഹുറയ്റ(റ)യെ വെറുതെ വിട്ടിട്ടില്ല. 'ഹദീഥുകള് ബോധപൂര്വം കെട്ടിയുണ്ടാ ക്കുന്നയാളായിരുന്നു അബൂഹുറയ്റ'(5) യെന്നാണ് ഇബ്നു ഹിശാമിന്റെ നബിചരിത്രം ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവര്ത്തനം ചെയ്തുകൊണ്ട് മുസ്ലിം ലോകത്തിന് ഏറെ വിലപ്പെട്ട സംഭാവന നല്കിയ വ്യക്തിത്വമായി കൊട്ടിഘോഷിക്കപ്പെടുന്ന ആല്ഫ്രഡ് ഗ്യുല്ല്യൂം എഴുതുന്നത്. ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകള് നല്കിയ ആയുധങ്ങളുപയോഗിച്ച് അബൂഹുറയ്റ(റ)യെ കണ്ണും മൂക്കും നോക്കാതെ ആക്രമിച്ചത് യഥാര്ഥത്തില് മുസ്ലിം മോഡേണിസ്റ്റുകളായിരുന്നു. അബൂഹുറയ്റയെ തെറി വിളിക്കുന്ന കാര്യത്തിലും അദ്ദേഹത്തിനെതിരെ 'തെളിവുകള്' കണ്ടെത്തു ന്ന കാര്യത്തിലും അവര് ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകളെ തോല്പിച്ചുവെന്ന് വേണമെങ്കില് പറയാം. തന്റെ മാസ്റ്റര് പീസായി അറിയപ്പെടുന്ന അദ്വ് വാഉന് അലാസുന്നത്തില് മുഹമ്മദിയ്യഃയെക്കൂടാതെ അബൂഹുറയ്റ(റ)യെ തെറിപറയാന് വേണ്ടിമാത്രം 'ശൈഖുല് മദീറ അബൂഹുറയ്റ' യെന്ന ഒരു ഗ്രന്ഥം കൂടി രചിച്ചിട്ടുണ്ട് ആധുനിക മുസ്ലിം ഹദീഥ് നിഷേധികളില് അഗ്രേസരനായി അറിയപ്പെടുന്ന മഹ്മൂദ് അബൂ റയ്യ(6). അദ്ദേഹത്തെ പിന്തുടര്ന്ന്, മോഡേണിസ്റ്റ് ചിന്തകള്ക്ക് അറബ്നാടുകളില് പ്രചാരം സിദ്ധിക്കുന്നതിനായി പരിശ്രമിച്ച മുഹമ്മദ് അമീനി ന്റെ ഫജ്റുല് ഇസ്ലാമിലും അബൂഹുറയ്റ(റ)യെ അതിരുകള് ലംഘിച്ച് വിമര്ശിക്കുകയും കളിയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.(7)
ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകള് നല്കിയ ആയുധങ്ങളുപയോഗിച്ച് തത്ത്വദീക്ഷയില്ലാതെ അബൂഹുറയ്റയുടെ നേരെ ആക്രമണങ്ങള് അഴിച്ചുവിടുന്ന വര് തങ്ങള് ചെയ്യുന്നത് ആ മഹാസ്വഹാബിയെ തെറിപറയുക മാത്രമല്ല, നബി(സ)യുടെ ചരിത്രപരതയെ നിഷേധിക്കാനായി ഇസ്ലാമി ന്റെ ശത്രുക്കളുണ്ടാക്കിയ ആയുധത്തെ രാകി മൂര്ച്ചപ്പെടുത്തുകകൂടിയാണെന്ന വസ്തുത പലപ്പോഴും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. നബിയോടൊപ്പം ജീവിച്ച് നബിജീവിതത്തെ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ചെയ്ത് നബി(സ)യുടെ പ്രശംസയ്ക്ക് പാത്രീഭൂതനായ(8) ഒരു അനുചരനെ ജൂതനും ജൂതചാരനുമെല്ലാമായി ചിത്രീകരിച്ച് ഹദീഥ്നിഷേധത്തിന് സൈദ്ധാന്തികമായ അടിത്തറയുണ്ടാക്കുവാന് ശ്രമിക്കുന്ന വര് യഥാര്ഥത്തില് വീണിരിക്കുന്നത് ഇഗ്നാസ് ഗോള്ഡ് സീഹര് എന്ന യഥാര്ഥ ജൂതനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിന്ഗാമികളുംകൂടി കുഴിച്ച കുഴിയിലാണ്. മുഹമ്മദ് നബി(സ) ഒരു ചരിത്രപുരുഷനല്ലെന്നും ഒരു മിത്തു മാത്രമാണെന്നും വരുത്തിത്തീര്ക്കുന്നതിന് ഇസ്ലാമിന്റെ ശത്രുക്കള് കുഴിച്ച കുഴിയില് വീണുകിടക്കുമ്പോഴും തങ്ങള് ഇസ്ലാമിനും മുഹമ്മദ് നബി(സ)ക്കും സേവനം ചെയ്യുകയാണെന്നാണ് ഇവര് വിളിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്നതാണ് കഷ്ടം.
കേവലം മൂന്നുകൊല്ലം മാത്രം നബി(സ)യോടൊപ്പം സഹവസിച്ച അബൂഹുറയ്റ(റ)യാണ് ഏറ്റവുമധികം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത തെന്ന വസ്തുതയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയില് സംശയിക്കുന്നവര് പ്രധാനമായി മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന ആക്ഷേപം. അബൂഹുറയ് റയില്(റ)നിന്ന് 5374 ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്നതും(9) അദ്ദേഹമാണ് ഏറ്റവുമധികം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത സ്വഹാ ബിയെന്നതും ശരിയാണ്. ബുഖാരിയില് മാത്രം അബൂഹുറയ്റ(റ) നിവേദനം ചെയ്ത 446 ഹദീഥുകളുണ്ട്.(10) ബുഖാരിയും മുസ്ലിമും കൂടി ആകെ 609 ഹദീഥുകളും രണ്ടു ഗ്രന്ഥങ്ങളിലും ഒരേപോലെ 326 ഹദീഥുകളും അദ്ദേഹത്തില്നിന്ന് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇമാം അഹ്മ ദ്ബ്നു ഹന്ബലിന്റെ മുസ്നദില് അബൂഹുറയ്റയില് നിന്ന് 3848 ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.(11) അബൂഹുറയ്റ(റ)യില്നിന്ന് എന്ന രൂപത്തില് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ട 5374 ഹദീഥുകളില് കെട്ടിയുണ്ടാക്കപ്പെട്ടവയാണെന്ന് ഉറപ്പുള്ളവയും ദുര്ബലമായ ഇസ്നാദോടു കൂടി ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ട അസ്വീകാര്യമായവയുമുണ്ടെന്നത് ശരിയാണ്. പക്ഷേ, അതെങ്ങനെയാണ് അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ വിശ്വാസ്യതയെ ബാധിക്കുന്നത്? ഹദീഥ് നിവേദനത്തില് നിപുണനും സത്യസന്ധനെന്ന് സമൂഹം അംഗീകരിച്ചയാളുമായ അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ പേരില് പില്ക്കാലത്തുള്ളവര് കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ഹദീഥുകള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയെ ബാധിക്കുന്നതെങ്ങനെയാണെന്ന് വ്യക്തമാക്കു വാന് വിമര്ശകര്ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. യഥാര്ഥത്തില്, അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ പേരിലാണ് ഏറ്റവുമധികം വ്യാജഹദീഥുകള് പ്രചരിച്ചിട്ടു ള്ളതെന്ന കാര്യം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയെയും സ്വഹാബിമാര്ക്കും താബിഉകള്ക്കുമിടയിലുണ്ടായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വീകാര്യതയുമല്ലേ വ്യക്തമാക്കുന്നത്? വ്യാജ ഹദീഥ് നിര്മാതാക്കള് തങ്ങളുടെ ഉല്പന്നം ജനങ്ങള്ക്കിടയില് സ്വീകാര്യമാവുന്നതിനായി സമൂഹത്തില് ഏറ്റവുമധികം ആദരിക്കപ്പെടുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന നിവേദകരിലേക്കായിരിക്കും ചേര്ത്തിപ്പറയുക യെന്നുറപ്പാണ്. അബൂഹുറയ്റ(റ)യില്നിന്ന് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടതാണെങ്കില് അത് സമൂഹത്തില് വേഗം അംഗീകരിക്കപ്പെടുമെന്നതിനാ ലാണല്ലോ വ്യാജ ഹദീഥ് നിര്മാതാക്കള് അത് അദ്ദേഹത്തില്നിന്നാണെന്ന മട്ടില് ഉദ്ധരിക്കുന്നത്. അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ പേരില് വര്ധമാന മായ തോതില് പ്രചരിപ്പിക്കപ്പെട്ട വ്യാജഹദീഥുകള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയെ ചോദ്യം ചെയ്യുകയല്ല, പ്രത്യുത സ്വീകാര്യതയെ ഉറപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് സാരം.
യമനിലെ ബനൂദൗസ് ഗോത്രക്കാരനായിരുന്ന അബൂഹുറയ്റ(റ) തന്റെ ഗോത്രക്കാരനും നബി(സ)യുടെ അടുത്തെത്തി ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ച യാളുമായ തുഫൈലുബ്നു അംറിന്റെ പ്രബോധനം വഴി ഹിജ്റക്ക് മുമ്പുതന്നെ ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും ഹിജ്റ ഏഴാം വര് ഷം നടന്ന ഖൈബര് യുദ്ധത്തിന്റെ സന്ദര്ഭത്തിലാണ് നബി(സ)യുമായി സന്ധിച്ചത്. അന്നുമുതല് നബി(സ)യുടെ മരണം വരെ അദ്ദേഹം പൂര്ണമായും നബി(സ)യോടൊപ്പമായിരുന്നു.(12) നബി(സ)യെ വിട്ടുപിരിയാതെ പള്ളിയുടെ തിണ്ണയില് കഴിഞ്ഞിരുന്നവരായ അസ്ഹാ ബു സ്സ്വുഫ്ഫ(13)യുടെ നേതാവായ അദ്ദേഹം പലപ്പോഴും ഭക്ഷണം കഴിച്ചിരുന്നത് പോലും നബി(സ)യോടൊപ്പമായിരുന്നു. എപ്പോഴെ ങ്കിലും കാണാതിരുന്നാല് നബി(സ) അദ്ദേഹത്തെ അന്വേഷിച്ചിരുന്നുവെന്നും(14) അബൂഹുറയ്റെയെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗോത്രത്തെയും നബി(സ) പുകഴ്ത്തിപ്പറഞ്ഞിരുന്നുവെന്നുമെല്ലാം(15) ഹദീഥുകളില് നിന്ന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്. ഹിജ്റ ഏഴാം വര്ഷം സ്വഫര് മാസത്തില് ഖൈബറില് വെച്ച് നബി(സ)യോടൊപ്പം കൂടിയതിനുശേഷം പതിനൊന്നാം വര്ഷം റബീഉല് അവ്വല് മാസത്തില് നബി(സ) മരണപ്പെടുന്നതു വരെ യാത്രാസന്ദര്ഭങ്ങളൊഴിച്ച് ബാക്കി പൂര്ണമായും നബി(സ)യോടൊപ്പം തന്നെയായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന് നബിജീവിതത്തെ കുറിച്ച് നന്നായി മനസ്സിലാക്കാന് കഴിഞ്ഞിരിക്കുമെന്നുറപ്പാണ്. ഹിജ്റ 7 മുതല് 11 വരെയുള്ള നാല് വര്ഷങ്ങള്ക്കിടയില് യാത്രാ സമയത്തും മറ്റും വിട്ടുനിന്നതൊഴിച്ചാല് താന് നബി(സ)യുമായി പൂര്ണമായും ഒന്നിച്ചുനിന്നത് മൂന്നു വര്ഷമാണെന്ന് അബൂഹുറയ്റ(റ) തന്നെ വ്യക്തമാ ക്കിയിട്ടുണ്ട്.(16) ഈ മൂന്നു വര്ഷം നബിജീവിതത്തിന്റെ അവസാനനാളുകളായിരുന്നുവെന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം ഓര്ക്കേണ്ടതുണ്ട്. കര്മകാ ര്യങ്ങള് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുവാന് നബി(സ) ഏറെ സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്ന നാളുകളാണവ. മക്കാവിജയവും ഖൈബര് യുദ്ധവും കഴിഞ്ഞതോടെ എതിരാളികളുടെ ശക്തി ക്ഷയിക്കുകയും ഇസ്ലാമിലേക്ക് ആളുകള് കൂട്ടം കൂട്ടമായി വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള് മുസ്ലിംകള്ക്ക് ഇസ്ലാമിെനക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നതിലും കര്മകാര്യങ്ങള് വിശദീകരിച്ചുകൊടുക്കുന്നതിലും നബി(സ) കൂടുതല് ബദ്ധശ്രദ്ധനായി. തിണ്ണവാസിയായി നബി(സ)യോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന അബൂഹുറൈറ(റ) ഈ അവസരങ്ങള്ക്കെല്ലാം ദൃക്സാക്ഷിയായി. ഇസ്ലാമിക ജീവിതക്രമത്തെപ്പറ്റി നബി(സ)യില്നിന്ന് നേരിട്ടു പഠിക്കുവാന് അവസരം ലഭിച്ച അബൂഹുറയ്റ(റ) അത് ഓര്ത്തുവെക്കുവാനും അടുത്ത തലമുറക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുവാനും ശ്രദ്ധിച്ചതിനാലാണ് അദ്ദേഹത്തിലൂടെ കൂടുതല് ഹദീഥുകള് നിവേ ദനം ചെയ്യപ്പെട്ടത്. നീണ്ട മൂന്നു വര്ഷക്കാലം നബി(സ)യുടെ വാക്കുകളും പ്രവര്ത്തനങ്ങളും പെരുമാറ്റങ്ങളും നിരന്തരമായി ശ്രദ്ധിക്കു കയും സൂക്ഷ്മമായി ഓര്ത്തുവെക്കുകയും ചെയ്ത ഒരാള്ക്ക് നിവേദനം ചെയ്യാനാവുന്നതിലും കൂടുതല് ഹദീഥുകള് അബൂഹുറയ്റ(റ) നിവേദനം ചെയ്തിട്ടില്ലെന്നതാണ് വാസ്തവം. അദ്ദേഹത്തിലൂടെ നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ട 5374 ഹദീഥുകളില്നിന്ന് വ്യാജമെന്ന് ഉറപ്പുള്ളവ ഒഴിവാക്കി ഇമാം അഹ്മദ്(റഹ്) രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത് 3848 ഹദീഥുകളാണ്.(17) അവയില് പലതും അബൂഹുറയ്റയില് നിന്ന് വ്യത്യ സ്ത ഇസ്നാദുകളില് നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ട ഒരേ മത്നിന്റെ ആവര്ത്തനങ്ങളാണ്. ഇവയെയെല്ലാം സ്വതന്ത്ര ഹദീഥുകളായി പരിഗണി ച്ചാല് പോലും നബിജീവിതത്തെ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ച ഒരാള്ക്ക് ഇത്രയും ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്യാന് കഴിയില്ലെന്ന് പറയാന് എങ്ങനെ പറ്റും? മൂന്നു വര്ഷങ്ങളിലുള്ള ആയിരത്തിലധികം ദിവസവും നബി(സ)യെ നിരീക്ഷിച്ച ഒരാള്ക്ക് ഒരു ദിവസത്തില് നബി(സ) യില് നിന്ന് ശരാശരി നാല് കാര്യങ്ങളില് പഠിക്കാന് കഴിഞ്ഞുവെന്നത് വലിയൊരു അത്ഭുതമൊന്നുമല്ല. സംഭവബഹുലമായ നബിജീവി തത്തിന്റെ അവസാനനാളുകളില് നബി(സ)യുടെ സന്തതസഹചാരിയായി അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന ഒരാള്ക്ക് ആ ജീവിതത്തില് നിന്ന് ഒരു ദിവസം ശരാശരി നാലു കാര്യങ്ങള് പഠിക്കാന് കഴിഞ്ഞത് അസംഭവ്യമാണെന്ന് പറയാന് ഓറിയന്റലിസമുപ യോഗിക്കുന്ന മാനദണ്ഡമെന്താണ്? ശാസ്ത്രീയാപഗ്രഥനത്തിന്റെ അകമ്പടിയൊന്നുമില്ലാതെത്തന്നെ ആര്ക്കും സംഭവ്യമെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങളെ പ്പോലും നിഷേധിക്കുവാന് ബുദ്ധിജീവനത്തിന്റെ മൊത്തക്കുത്തക അവകാശപ്പെടുന്നവരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതിന് പിന്നില് സത്യമതത്തോടു ള്ള അന്ധമായ വിരോധമല്ലാതെ മറ്റെന്താണ്?
കുറിപ്പുകൾ
- Ignaz Goldziher: Muslim Studies, Vol.2, Page 41-48.
- Harald Motzki: The Biography of Muhammed, The Issue of Sources, Brill, 2000.
- Joseph Schacht: The Origins of Muhammadan Juriprudance, ACLS, 2001 (www. historybook.org).
- Guillaume: Traditions of Islam: An Introduction to the studies of the Hadith Literature, Montana, 2003.
- Ibid Page 78.
- sunnidefence.com.
- hadithcommunity-wordpress.com.
- ഫത്ഹുല്ബാരി.
- തഖിയ്യിബ്നു മഖലദിന്റെ മുസ്നദില്നിന്ന് ഡോക്ടര് മുസ്തഫസ്സബാഈ ഉദ്ധരിച്ചത്. സുന്നത്തും ഇസ്ലാം ശീഅത്തില് അതിന്റെ സ്ഥാനവും, പുറം
- ഫത്ഹുല്ബാരി.
- മുസ്നദ് ഇമാം അഹ്മദ് (ekabakti.com).
- ഹാഫിദ് അഹ്മദ്ബ്നു അലിയുബ്നു ഹജറുല് അസ്ഖലാനി: അല് ഇസ്വാബതു ഫീ തംയീസി സ്സ്വഹാബഃ
- 'അസ്ഹാബുസ്സ്വുഫ്ഫ'യെന്നാല് തിണ്ണവാസികള് എന്നര്ഥം. മറ്റു ജോലികളില് വ്യാപൃതരാവാതെ മദീനയിലെ പള്ളിയുടെ തിണ്ണയില് കഴിഞ്ഞിരുന്നവരെ വിളിച്ചിരുന്ന പേരാണിത്. ക്വുര്ആനില് 'ഭൂമിയില് സഞ്ചരിച്ച് ഉപജീവനം നേടാന് കഴിയാത്തവിധം അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്ഗത്തില് ബന്ധിതരായിരിക്കുന്നവര്' (2:273) എന്ന് പ്രശംസിച്ച് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഇവരെക്കുറിച്ചാണെന്ന് വ്യാഖ്യാതാക്കള് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
- സുനനു അബീദാവൂദ് (ekabakti.com).
- സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിത്താബുല് മഗാസി.
- സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, ഫദാഇലുര്റസൂലി വ സ്വഹാബത്തിഹി.
- മുസ്നദ് ഇമാം അഹ്മദ് (ekabakti.com).
മുഹമ്മദ് നബിയിൽ(സ) നിന്ന് സ്വഹാബിമാർ നിവേദനം ചെയ്ത കാര്യങ്ങളാണ് ഹദീഥുകൾ. സ്വഹാബിമാരൊന്നും നബിയുടെ (സ) പേരിൽ കള്ളം പറയില്ലെന്ന സങ്കല്പത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ഹദീഥ് നിദാനശാസ്ത്രം അതിന്റെ അടിത്തറ പണിതിരിക്കുന്നത്. ഈ സങ്കൽപം തന്നെ അടിസ്ഥാനരഹിതമല്ലേ? സ്വഹാബിമാരുടെ സത്യസന്ധതയിൽ വിശ്വാസികൾക്ക് സംശയമില്ലായിരിക്കാം. എന്നാൽ തികച്ചും വ്യക്തിനിഷ്ഠവും ആത്മനിഷ്ഠവുമായ ഈ വിശ്വാസം എങ്ങനെയാണ് ശാസ്ത്രീയമായിത്തത്തീരുന്നത്?
ഖുര്ആന് ദൈവവചനവും മുഹമ്മദ് നബി(സ) ദൈവദൂതനുമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നവരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സ്വഹാബിമാരുടെ സത്യസന്ധതയില് യാതൊരു സംശയവുമുണ്ടാകുവാന് തരമില്ല. മക്കയില് വെച്ച് നബി(സ)യില് വിശ്വസിക്കുകയും ത്യാഗങ്ങള് സഹിച്ച് പലായനം നടത്തുകയും ചെയ്ത മുഹാജിറുകളും മദീനയില് അവര്ക്ക് ആതിഥ്യമരുളുകയും അവിടെ ഒരു ഇസ്ലാമിക സമൂഹത്തിന് രൂപം നല്കാന് സഹായിക്കുകയും ചെയ്ത അന്സ്വാറുകളും ഇവരുടെ പിന്ഗാമികളായി ഇസ്ലാമിലെത്തിച്ചേര്ന്നവരുമടങ്ങുന്ന സ്വഹാ ബീസഞ്ചയത്തെ പ്രശംസിക്കുകയും അവരില് അല്ലാഹു സംപ്രീതനായിരിക്കുന്നുവെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്, ഖുര്ആന്: ''മുഹാജിറുകളില് നിന്നും അന്സ്വാറുകളില് നിന്നും ആദ്യമായി മുന്നോട്ട് വന്നവരും, സുകൃതം ചെയ്തുകൊണ്ട് അവരെ പിന്തുടര്ന്നവരും ആരോ അവരെപ്പറ്റി അല്ലാഹു സംതൃപ്തനായിരിക്കുന്നു. അവനെപ്പറ്റി അവരും സംതൃപ്തരായിരിക്കുന്നു. താഴ്ഭാഗത്ത് അരുവികള് ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്വര്ഗത്തോപ്പുകള് അവര്ക്ക് അവന് ഒരുക്കിവെക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. എന്നെന്നും അവരതില് നിത്യവാ സികളായിരിക്കും. അതത്രെ മഹത്തായ ഭാഗ്യം'' (9:100).
''വിശ്വസിക്കുകയും സ്വദേശം വെടിഞ്ഞ് പോകുകയും അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്ഗത്തില് സമരത്തില് ഏര്പെടുകയും ചെയ്തവരും, അവ ര്ക്ക് അഭയം നല്കുകയും സഹായിക്കുകയും ചെയ്തവരും തന്നെയാണ് യഥാര്ഥത്തില് സത്യവിശ്വാസികള്. അവര്ക്ക് പാപമോചനവും മാന്യമായ ഉപജീവനവും ഉണ്ടായിരിക്കും'' (8:74).
അനുചരന്മാരെക്കുറിച്ച പ്രവാചക പരാമര്ശങ്ങളിലും അവര് സത്യസന്ധരും സന്മാര്ഗനിഷ്ഠരുമാണെന്ന വസ്തുത ഊന്നിപ്പറഞ്ഞത് കാണാനാവും. ''അബൂബുര്ദാ(റ)അബൂമൂസല് അശ്അരിയി(റ)വില് നിന്ന് നിവേദനം: നബി(സ)തന്റെ മുഖം ആകാശത്തേക്ക് ഉയര്ത്തി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു: ''നക്ഷത്രങ്ങള് ആകാശത്തിനുള്ള സുരക്ഷിതത്വമാണ്. നക്ഷത്രങ്ങള് നശിച്ചുകഴിഞ്ഞാല് ആകാശത്തിന് മുന്നറിയിപ്പ് നല് കപ്പെട്ടത് വന്നു ഭവിക്കുകയായി. ഞാന് എന്റെ അനുചരന്മാര്ക്കുള്ള സുരക്ഷിതത്വമാണ്. ഞാന് പോയിക്കഴിഞ്ഞാല് എന്റെ അനുചര ന്മാര്ക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കപ്പെട്ടത് വന്നു ഭവിക്കുകയായി. എന്റെ അനുചരന്മാര് എന്റെ സമുദായത്തിനുള്ള സുരക്ഷിതത്വമാണ്. എന്റെ അനുചരന്മാര് പോയിക്കഴിഞ്ഞാല് എന്റെ സമുദായത്തിനും മുന്നറിയിപ്പ് നല്കപ്പെട്ടത് വന്നു ഭവിക്കുകയായി''(സ്വഹീഹുമുസ്ലിം, കിത്താബു ഫദാഇലി സ്സ്വഹാബ)
''അബ്ദുല്ലാ(റ)നിവേദനം: നബി(സ)പറഞ്ഞു: ''ജനങ്ങളില് ഏറ്റവും ഉത്തമര് എന്റെ തലമുറയാണ്. പിന്നീട് അവരെ തുടര്ന്ന് വരുന്നവരും പിന്നീട് അവരെ തുടര്ന്ന് വരുന്നവരും''(സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിത്താബു സ്സ്വഹാബ.)
''അബൂസഈദ് അല് ഖുദ്രി(റ)നിവേദനം: തിരുമേനി(സ)പറഞ്ഞു: ''എന്റെ അനുചരന്മാരെ നിങ്ങള് പഴി പറയരുത്. നിങ്ങളില് ഒരാള് ഉഹ്ദ് മലയോളം സ്വര്ണം ചെലവഴിച്ചാലും അവരിലൊരാള് ചെലവഴിച്ച ഒരു മുദ്ദിനോ (രണ്ട് കൈപ്പത്തികള് ചേര്ത്തുവെച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഒരു വാരല്) അതിന്റെ പകുതിക്കുപോലുമോ എത്തുകയില്ല''(സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിത്താബു സ്സ്വഹാബ)
ക്വുര്ആനിന്റെയോ നബി വചനങ്ങളുടെയോ പ്രാമാണികത അംഗീകരിക്കാത്തവരെ സംബന്ധച്ചിടത്തോളം സ്വഹാബിക ളുടെ സത്യസന്ധതയ്ക്ക് അവ നല്കുന്ന സാക്ഷ്യം സ്വീകാര്യമാവില്ല.ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകളുടെ ചരിത്രവിമര്ശനരീതി പ്രകാരം ഒരു കാലഘട്ടത്തിലെ ജനങ്ങളുടെയോ പ്രത്യേകമായ ഒരു ആദര്ശത്തിന്റെ വക്താക്കളുടെയോ സത്യസന്ധത നിര്ണയിക്കുവാനുള്ള മാനദണ്ഡമെന്താണെന്ന് ആരും വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുമില്ല. വ്യക്തികളുടെ സത്യസന്ധത പരിശോധിച്ച് അവര് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളിലെ നെല്ലും പതിരും വേര്തിരിക്കുന്ന ആത്മനിഷ്ഠമായ അപഗ്രഥന രീതി വസ്തുനിഷ്ഠവിശകലനത്തില് മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ചരിത്രവിമര്ശകന്മാര്ക്ക് പരിചയമുള്ളതല്ല.
എന്നാല് സ്വഹാബിമാരെപ്പറ്റി ഏതൊരാള്ക്കും മനസ്സിലാക്കാനാവുന്ന ചില വസ്തുതകളുണ്ട്. അവര് ജീവിച്ച സമൂഹം അവരുടെ സത്യസന്ധത യ്ക്ക് അന്യോന്യം സാക്ഷികളായിരുന്നുവെന്നതാണ് അതില് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടത്. അവര് പരസ്പരം വിശ്വസിക്കുകയും പ്രവാചകനെ ക്കുറിച്ച് അവരില് ആരെങ്കിലുമൊരാള് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാല് അത് സത്യം തന്നെയാണെന്ന് കരുതുകയും ഇക്കാര്യത്തില് അവരെല്ലാ വരും പരസ്പരം സഹകരിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. 'എന്നെക്കുറിച്ച് ആരെങ്കിലും ബോധപൂര്വം കളവുകളെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാല് നരകത്തില് അവന് അവന്റെ ഇരിപ്പിടം തയാറാക്കിക്കൊള്ളട്ടെ' (സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിതാബുല് ഇൽമ് ) എന്ന് നബിയിൽ (സ) നിന്ന് പഠിച്ചവരായിരുന്നു അവര്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ, അവരില്പെട്ട ഒരാളും നബി(സ)യെക്കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലുമൊരു കളവു പറയാന് യാതൊരു സാധ്യതയുമില്ലെന്ന് അവരെല്ലാവരും പരസ്പരം അംഗീകരിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ നബി(സ) പറഞ്ഞുവെന്നോ ചെയ്തുവെന്നോ അനുവദിച്ചുവെന്നോ ഏതെങ്കിലു മൊരു സ്വഹാബി പറഞ്ഞാല് മറ്റുള്ളവര് അത് ചോദ്യംചെയ്യാതെ അംഗീകരിച്ചുവന്നത്.
ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകളുടെയും അവരിൽ നിന്ന് മതം പഠിച്ച ഹദീഥ്നിഷേധികളുടെയും ശക്തമായ കടന്നാക്രമണ ത്തിന് വിധേയനായ സ്വഹാബി അബൂഹുറയ്റ(റ)നബി(സ) പറഞ്ഞതായി ഉദ്ധരിച്ച കാര്യങ്ങള് മറ്റു സ്വഹാബിമാര് ചോദ്യം ചെയ്യാതെ സ്വീകരിച്ചതായി വ്യക്തമാക്കുന്ന നിരവധി ഹദീഥുകളുണ്ട്. സ്ത്രീകള് പച്ചകുത്തുന്നതിനെക്കുറിച്ച് പ്രവാചകന്(സ)എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞി ട്ടുണ്ടോയെന്ന് ആരാഞ്ഞ ഉമറി(റ)നോട് പച്ചകുത്തുന്നത് വിരോധിച്ചുകൊണ്ടുള്ള നബികല്പനയെക്കുറിച്ച് അബൂഹുറയ്റ(റ) തെര്യപ്പെ ടുത്തുകയും അതനുസരിച്ച് ഉമര്(റ)വിധിച്ചതായും വ്യക്തമാക്കുന്ന സ്വഹീഹുല് ബുഖാരിയിലെ ഹദീഥ് ഉദാഹരണം.(കിതാബുല് ലിബാസ്.) ഒരു സ്വഹാബി യുടെ സാക്ഷ്യം മറ്റു സ്വഹാബിമാര് ചോദ്യം ചെയ്യാതെ അംഗീകരിച്ചിരുന്നുവെന്നാണല്ലോ ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നത്.
നബി(സ)യുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച പരാമര്ശങ്ങളില് സ്വഹാബിമാരാരും കളവു പറയുകയില്ലെന്ന് പരസ്പരം അംഗീകരിച്ചിരുന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞാല് ഓരോരുത്തരുടെയും സത്യസന്ധതയ്ക്ക് ഒരു ലക്ഷത്തിലധികം പേരുടെ സാക്ഷ്യമുണ്ടെന്നാണര്ഥം. നബി(സ)യുടെ അറഫാ പ്രസംഗത്തിനെത്തിയ സ്വഹാബിമാരുടെ എണ്ണം ഒരു ലക്ഷത്തിലധികമായിരുന്നുവെന്നാണ് കരുതപ്പെടുന്നത്. ഓരോരുത്തരുടെയും സത്യ സന്ധതയ്ക്ക് ഒരു ലക്ഷത്തിലധികം പേരുടെ സാക്ഷ്യം ലഭിച്ചാലും, വസ്തുനിഷ്ഠമായ തെളിവുകള് മാത്രമെ അംഗീകരിക്കൂവെന്ന് വാശിപി ടിക്കുന്ന ഓറിയന്റലിസ്റ്റുകള്ക്ക് അത് അംഗീകരിക്കുവാന് കഴിഞ്ഞുകൊള്ളണമെന്നില്ല. എന്നാല് ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത ഓരോ സ്വഹാബിയുടെയും സത്യസന്ധതയ്ക്ക് നൂറുകണക്കിനാളുകളുടെ സാക്ഷ്യമുണ്ട് എന്ന വസ്തുനിഷ്ഠ യാഥാര്ഥ്യത്തിനു നേരെ കണ്ണടയ്ക്കു വാന് അവര്ക്ക് കഴിയുമോ?
ഏറെ വിമര്ശിക്കപ്പെട്ട അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ കാര്യം തന്നെയെടുക്കുക. സത്യസന്ധരും വിശ്വസ്തരുമെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ട സ്വഹാബികളും താബിഉകളുമുള്പ്പെടുന്ന എണ്ണൂറോളം പേര് അബൂഹുറയ്റ(റ)യില് നിന്ന് ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.(6) ഈ എണ്ണൂറോളമാളുകളും നബി(സ)യുടെ പേരില് കള്ളം പറയുന്നത് നരകപ്രവേശത്തിന് കാരണമാകുന്ന മഹാപാപ മാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവരും ആയിരുന്നുവെന്നുറപ്പ്. അബൂഹുറയ്റ(റ)നബി(സ)യുടെ പേരില് കളവു പറയുവാന് വല്ല സാധ്യതയുമു ണ്ടെന്ന് അവര്ക്ക് തോന്നിയാല് അവരിലൊരാള്പോലും അദ്ദേഹത്തില്നിന്ന് ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്യുമായിരുന്നില്ല. അബൂഹുറ യ്റ(റ)യെ കുറിച്ച് ഈ എണ്ണൂറോളം പേരുടെ സാക്ഷ്യം രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടതാണ്. ഇതിനെതിരെ അതിനെക്കാളധികം പേരുടെ സാക്ഷ്യമു ണ്ടെങ്കില് മാത്രമെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധതയെ ചോദ്യം ചെയ്യാനായി പ്രസ്തുത സാക്ഷ്യത്തെ തെളിവായി സ്വീകരിക്കാനാവൂ.
സ്വഹാബിമാരിലാരെങ്കിലും അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ സത്യസന്ധതയെ സംശയിച്ചിരുന്നതായി തെളിയിക്കുന്ന യാതൊരു രേഖയും ഉദ്ധരി ക്കുവാന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിമശകര്ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. അബൂഹുറയ്റ(റ)യുടെ സത്യസന്ധതയ്ക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്ന എണ്ണൂറില ധികമാളുകളുടെ മൊഴിക്കെതിരായി സംസാരിക്കാനാകുന്ന സമകാലികനായ ഒരാളെപ്പോലും ഹാജരാക്കുവാന് അവര്ക്ക് സാധിച്ചിട്ടി ല്ലാത്തതിനാല് നൂറുകണക്കിന് സാക്ഷികളുടെ മൊഴി സ്വീകരിക്കുവാന് വസ്തുനിഷ്ഠതയുടെ വക്താക്കളെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന ചരിത്ര വിമര്ശനരീതിക്കാര് നിര്ബന്ധിതരാണ്. അബൂഹുറയ്റ(റ)സത്യസന്ധനല്ലെന്ന് തെളിയിക്കുവാന് ചരിത്ര വിമര്ശനരീതിയുടെ വക്താക്ക ളുടെ പക്കല് കോപ്പുകളൊന്നുമില്ലെന്നര്ഥം. ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത മുഴുവന് സ്വഹാബിമാരുടെയും സ്ഥിതി ഇതുതന്നെയാണ്. അവരുടെയെല്ലാം സത്യസന്ധതയ്ക്ക് നൂറുകണക്കിന് ആളുകളുടെ സാക്ഷ്യമുണ്ട്. തിരിച്ചാകട്ടെ, വിശ്വസ്തരും സമകാലികരുമായ ഒരാള്പോലും സാക്ഷ്യത്തിനില്ലതാനും!
ക്വുര്ആന് അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന മുറയ്ക്ക് എഴുതി സൂക്ഷിക്കാറുണ്ടായിരുന്നതുപോലെ നബി വചനങ്ങളോ കര്മങ്ങളോ എഴുതി സൂക്ഷിക്കുന്ന പതിവ് മുഹമ്മദ് നബി(സ)യുടെ ജീവിതകാലത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നത് ശരിയാണ്. എന്നാല് ചില സ്വഹാബികള് നബി(സ)യുടെ വചനങ്ങള് എഴുതിവെക്കുകയും സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നതായി രേഖകളുണ്ട്. ഖുര്ആന് വചനങ്ങളും ഹദീഥുകളും തമ്മില് കൂടിക്കലരരുതെ ന്ന് നിര്ബന്ധമുള്ളതിനാല് 'ക്വുര്ആനല്ലാത്ത മറ്റൊന്നുംതന്നെ തന്നില്നിന്ന് എഴുതി സൂക്ഷിക്കരുതെന്ന് ആദ്യകാലത്ത് നബി(സ) വിലക്കിയി രുന്നു'(അബൂസഈദുല് ഖുദ്രിയില് നിന്ന് മുസ്ലിം ഉദ്ധരിച്ചത്) വെങ്കിലും പ്രത്യേക സന്ദര്ഭങ്ങളില് അങ്ങനെ ചെയ്യാന് നിര്ദേശിച്ചിരുന്നതായും കാണാന് കഴിയും. മക്കാവിജയകാലത്ത് മക്കയുടെ പവിത്രതയെക്കുറിച്ച് നബി(സ) നടത്തിയ ഒരു പ്രഭാഷണം കഴിഞ്ഞപ്പോള് അത് തനിക്ക് എഴുതിത്തരണമെന്ന് യമന്കാരനായ അബൂശാഹ് ആവശ്യപ്പെട്ടതായും അദ്ദേഹത്തിന് അത് എഴുതിക്കൊടുക്കുവാന് പ്രവാചകന്ല നിര്ദേശിച്ചതായും ബുഖാരിയും മുസ്ലിമും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പ്രവാചകശിഷ്യനായിരുന്ന അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അംറുബ്നുല് ആസ്വ്(റ) , ഹദീഥുകള് എഴുതി സൂക്ഷി ച്ചിരുന്നതായി അബൂ ഹുറൈറ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്ന ഹദീഥ് ബുഖാരിയിലുണ്ട്. തനിക്ക് ഹദീഥുകള് എഴുതി സൂക്ഷിക്കുവാന് പ്രവാച കന്(സ) അനുവാദം നല്കിയതായി അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അംറ് (റ) അവകാശപ്പെട്ടതായി അഹ്മദും അബൂദാവൂദും ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
നബി ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് തങ്ങള്ക്കറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങള് സ്വഹാബിമാരില് ചിലര് എഴുതി സൂക്ഷിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും അത് വ്യാപകമായി രുന്നില്ല. തങ്ങള് നേര്ക്കുനേരെ കണ്ട നബിജീവിതത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത വശങ്ങളെപ്പറ്റി അവര് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്ന രീതിയാ യിരുന്നു വ്യാപകമായി നിലനിന്നിരുന്നത്. വാമൊഴിയായാണ് പ്രധാനമായും നബിജീവിതത്തെ കുറിച്ച വര്ത്തമാനങ്ങള് കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെട്ടതെന്ന് സാരം.
രാഷ്ട്രീയവും സൈദ്ധാന്തികവുമായ ആവശ്യങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി വ്യാജഹദീഥുകള് നിര്മിക്കപ്പെടുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടായപ്പോള് അതിനെതിരെ വിശ്വാസീസമൂഹം ജാഗരൂകരായി. രണ്ടാം ഖലീഫ ഉമര് (റ) തന്റെ ഭരണകാലത്ത് ഹദീഥുകള് ശേഖരിച്ച് ക്രോഡീകരിക്കുവാന് ആഗ്രഹി ച്ചെങ്കിലും ക്വുര്ആന് വചനങ്ങളും ഹദീഥുകളും തമ്മില് കൂടിക്കലര്ന്നു പോകുമോയെന്ന ഭയം കാരണം അത് ഉപേക്ഷിച്ചതായി മുഹമ്മദ് ബ്നു സഅദ് രേഖപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. എന്നാല് ഈ രംഗത്ത് ക്രിയാത്മകമായ ഒരു ഇടപെടല് നടത്തിയത് രണ്ടാം ഉമര് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഉമറുബ്നു അബ്ദുല് അസീസ് (റ) ആണ്. താബിഉകളില്പ്പെട്ട സുപ്രസിദ്ധനായ ഭരണാധികാരിയായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലമായപ്പോ ഴേക്ക് വ്യാജ ഹദീഥുകളുടെ നിര്മാണം വ്യാപകമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. മദീനയിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ന്യായാധിപനായിരുന്ന അബൂബക്കര് ബിനു ഹസമിന് അദ്ദേഹം എഴുതി: 'ദൈവദൂതരില്നിന്നുള്ള ഹദീഥുകള് താങ്കള് നോക്കുകയും എഴുതി രേഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യണം. കാരണം അറിവ് തേഞ്ഞുമാഞ്ഞു പോകുന്നതും ജ്ഞാനികള് കാലംകഴിഞ്ഞു പോകുന്നതും ഞാന് ഭയപ്പെടുന്നു. അല്ലാഹുവിന്റെ ദൂതരില് നിന്നുള്ള ഹദീഥുകളല്ലാതെ മറ്റൊന്നും സ്വീകരിക്കരുത്. അറിവ് പകര്ന്നുകൊടുക്കുകയും അറിവില്ലാത്തവരെ പഠിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക; ജ്ഞാനം എല്ലാവരും രഹസ്യമാക്കുമ്പോഴല്ലാതെ നശിക്കുകയില്ല'. ഉമര് ബ്നു അബ്ദുല് അസീസ്ന്റെ നിര്ദേശപ്രകാരം മദീനയിലെ സ്വഹാ ബികളില് നിന്നും താബിഉകളില്നിന്നും അബൂബക്കര് ബ്നു ഹസം (റഹ്) ഹദീഥുകള് ശേഖരിച്ചു. അന്നു ജീവിച്ചിരുന്ന മഹാപണ്ഡിതനാ യിരുന്ന മുഹമ്മദ്ബ്നു മുസ്ലിബിനു ശിഹാബ് അസ്സുഹ്രിയും രണ്ടാം ഉമറിന്റെ ഭരണകാലത്ത് ഹദീഥുകള് ശേഖരിക്കുകയും ക്രോഡീ കരിക്കുകയും ചെയ്യുവാന് മുന്നോട്ടുവന്നു. ഇതോടൊപ്പം തന്നെ, ഇസ്ലാമികരാഷ്ട്രത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത കോണുകളിലേക്ക് ഹദീഥുകള് ശേഖരിക്കുവാന് ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ഉമറുബ്നു അബ്ദുല് അസീസ് കത്തുകളയിച്ചിരുന്നുവെന്ന് അബൂനുഐമിന്റെ താരിഖുല് ഇസ്ബ ഹാനില് നിന്ന് ഇബ്നുഹജറുല് അസ്ഖലാനി ഉദ്ധരിക്കുന്നുണ്ട്.(ഫത്ഹുല്ബാരി, വാല്യം 1, കിത്താബുല് ഇല്മ്) ഇങ്ങനെ ശേഖരിക്കപ്പെട്ട ഹദീഥുകള് ക്രോഡീകരിച്ചു രേഖപ്പെടുത്തിയത് ഇമാം സുഹ്രിയായിരുന്നു. അതിനുശേഷം വ്യത്യസ്ത ദേശക്കാരായ പല താബിഉകളും ഹദീഥുകള് ശേഖരിക്കുവാന് തുടങ്ങി. ഹിജ്റ 150ല് അന്തരിച്ച അബ്ദുല് മലിക്കു ബ്നു അബ്ദുല് അസീസ് ബ്നു ജുറൈജ് മക്കയിലും ഹിജ്റ 157ല് അന്തരിച്ച സഈദ്ബിനു അബിഅറൂബ മെസപ്പെട്ടോമിയയിലും ഹിജ്റ 159ല് അന്തരിച്ച അബൂഅംറില് ഔസാഈ സിറിയയിലും ഹിജ്റ 159ല് തന്നെ അന്തരിച്ച മുഹമ്മദ് ബ്നു അബ്ദിര് റഹ്മാന് മദീനയിലും ഹിജ്റ 160ല് അന്തരിച്ച സൈദ് ബ്നുക്വുദാമയും സുഫ്യാനുഥൗരിയും കൂഫയിലും ഹിജ്റ 165ല് അന്തരിച്ച ഹമ്മാദ് ബ്നു സലമ ബസറയിലും വെച്ച് ഹദീഥുകള് ശേഖരിക്കുകയും രേഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തതായി രേഖകളുണ്ട്.(ഇബ്നുല് നദീമിന്റെ അല് ഫിഹിരിസ്തില് നിന്ന് )
സ്വഹാബിമാരും താബിഉകളുമെല്ലാം ഹദീഥുകൾ രേഖപ്പെടുത്തി സൂക്ഷിച്ചിരുന്നുവെന്ന് ഇവ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ അവർക്കു ശേഷം മൂന്നാം തലമുറ മുതൽക്കാണ് ഹദീഥ് രേഖീകരണം വ്യാപകമായി ആരംഭിച്ചത് . ഹദീഥ് നിദാനശാസ്ത്രം വളർച്ച പ്രാപിച്ചതും അക്കാലത്ത് തന്നെയായിരുന്നു
മുഹമ്മദ് നബി(സ)യിലൂടെ പൂര്ത്തീകരിച്ച മതത്തില് അദ്ദേഹത്തിന് ശേഷം യാതൊന്നും കടന്നുകൂടി മലീമസമാകാതിരിക്കുവാന് സ്വഹാ ബിമാര് ശ്രദ്ധിക്കുകയും സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തുപോന്നു. പ്രവാചകചര്യയെക്കുറിച്ച് തങ്ങള്ക്കറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങള് മറ്റുള്ളവരി ലേക്ക് അവര് പകര്ന്നുനല്കിയത് അതീവ സൂക്ഷ്മതയോടു കൂടിയായിരുന്നു. നബി(സ) പറയാത്തതെന്തെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരില് അബദ്ധവശാല് തങ്ങളുടെ നാവുകളില്നിന്ന് ഉതിര്ന്നുവീഴുമോയെന്ന് ഭയപ്പെട്ട അവര് നബിചര്യയെക്കുറിച്ച് മറ്റുള്ളവരോട് പറയാന് വിസമ്മതിക്കുന്ന സ്ഥിതി വരെയുണ്ടായി. നാവില് വന്നു പോയേക്കാവുന്ന ചെറിയ പിഴവുകള് പോലും അവര് സൂക്ഷിക്കു കയും ശ്രദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. ഓര്മപ്പിശകുമൂലം തെറ്റുകള് വന്നുപോകുമോയെന്ന് ഭയപ്പെട്ടവര് നിശ്ശബ്ദത പാലിച്ചു. വാര്ധക്യത്തി ലെത്തിയവര് മറവിയെ പേടിച്ച് നബിവചനങ്ങള് പറഞ്ഞുകൊടുക്കാത്ത അവസ്ഥ വരെയുണ്ടായി. ചില സംഭവങ്ങള് കാണുക.
''അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു സുബൈര് (റ) തന്റെ പിതാവി (സുബൈറി)നോടു ചോദിച്ചു: ഇന്ന ആളും ഇന്ന ആളും ചെയ്യുന്നതു പോലെ, നിങ്ങള് റസൂൽ(സ) തിരുമേനിയില്നിന്ന് ഹദീഥ് പറയുന്നതായി കേള്ക്കുന്നില്ലല്ലോ? അപ്പോള് സുബൈര് (റ) പറഞ്ഞു: എന്നാല്, ഞാന് തിരുമേ നിയെ വേര്പിരിയാറില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും അവിടുന്നു ഇപ്രകാരം പറയുന്നതു ഞാന് കേട്ടിരിക്കുന്നു: ''എന്റെ പേരില് ആരെങ്കിലും കല്പിച്ചുകൂട്ടി കളവു പറഞ്ഞാല്, അവന് തന്റെ ഇരിപ്പിടം നരകത്തില് ഒരുക്കിക്കൊള്ളട്ടെ!''(സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിതാബുല് ഇല്മ്.)
സൈദുബ്നു അര്ക്വം(റ) (റ) നാടു ഞങ്ങള്ക്കു ഹദീഥ് പറഞ്ഞുതരണമെന്നു ആവശ്യപ്പെടുമ്പോള് അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറയുമായിരുന്നു? ''ഞങ്ങള്ക്കു വയസ്സു ചെല്ലുകയും മറവി ബാധിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. റസൂൽ(സ) തിരുമേനിയില്നിന്നു ഹദീഥ് പറയുന്നതാകട്ടെ, ഗൗരവപ്പെട്ട കാര്യവുമാണ്.'' സാഇബ് ബ്നു യസീദ് (റ) പറയുന്നു: മദീനയില്നിന്നു മക്ക വരെ ഞാന് സഅ്ദ്ബ്നു മാലികിന്റെ ഒന്നിച്ചു സഹവസിക്കുകയുണ്ടായി. അദ്ദേഹം നബി(സ)യെക്കുറിച്ചു ഒരു ഹദീഥും പറയുകയുണ്ടായില്ല. നബി(സ)യെക്കുറിച്ചു ഹദീഥ് പറയുമ്പോ ള് അതില് കളവു വന്നുപെട്ടേക്കുന്നതിനെ സൂക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ''അല്ലെങ്കില് അവിടുന്നു പറഞ്ഞപ്രകാരം'' എന്നു കൂടി അദ്ദേഹം തുടര്ന്നു പറയുമായിരുന്നു(സുനനു ഇബ്നുമാജ, കിതാബുസ്സുന്ന).
ഓര്മപ്പിശകോ അബദ്ധമോ വന്നുഭവിക്കുകയില്ലെന്ന് സ്വയംബോധ്യമുള്ള സ്വഹാബിമാര് മാത്രമാണ് ഹദീഥ് സംപ്രേഷണത്തിന് ഔല്സു ക്യം കാണിച്ചത്. തങ്ങള് പ്രവാചകനില് നിന്ന് കണ്ടതും കേട്ടതുമെല്ലാം അവര് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് പകര്ന്നുനല്കി. വിശുദ്ധ ക്വുര്ആനിലെ നിര്ദേശങ്ങളും പ്രവാചകന്ലന്റെ ഉപദേശങ്ങളുമാണ് അവര്ക്കതിന് പ്രചോദനമായത്. ഏറ്റവുമധികം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത അബൂഹൂറൈറ (റ) പറഞ്ഞതായി ബുഖാരി ഉദ്ധരിക്കുന്നു: അബൂഹുറൈറ നബിതിരുമേനിയുടെ നടപടികള് കൂടുതലായി ഉദ്ധരിക്കുന്നു വെന്നു ജനങ്ങളതാ പറയുന്നു: അല്ലാഹുവിന്റെ കിതാബില് ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെങ്കില് ഒരൊറ്റ വാര്ത്തയും ഞാനുദ്ധരി ക്കുകയില്ലായിരുന്നു. അതുപറഞ്ഞിട്ട്, ''വേദഗ്രന്ഥത്തില് മനുഷ്യര്ക്ക് നാം വെളിപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്ത ശേഷം നാം അവതരിപ്പിച്ച മാര്ഗദര്ശനത്തെയും വ്യക്ത മായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളേയും മറച്ച് വെക്കുന്നതാരോ അവരെ അല്ലാഹു ശപിക്കും. ശപിക്കുന്നവരെല്ലാവരും ശപിക്കും.'' (2:159) എന്ന് തുടങ്ങുന്ന രണ്ട് ക്വുര്ആന് വാക്യങ്ങള് അബൂഹുറൈറ പാരായണം ചെയ്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു: മുഹാജിറുകളായ സഹോദരന്മാര് ചന്തയില് വ്യാപാരവിഷയങ്ങളില് ഏര്പ്പെട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അന്സാരി സഹോദരന്മാരോ, അവരുടെ കൃഷിയിലും. അതേയവസരത്തില് അബൂഹുറൈറ വിശപ്പടക്കിയിട്ട്, വിട്ടുപിരിയാതെ തിരുമേനിയോടൊപ്പം ഇരിക്കുകയും മറ്റുള്ളവര് ഹൃദിസ്ഥമാക്കാത്തത് ഹൃദിസ്ഥമാ ക്കുകയുമാണ് ചെയ്തിരുന്നത്.(സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിതാബുല് ഇല്മ്)
മുഹമ്മദ് നബി(സ)യോടൊപ്പം ഏറെനാള് ജീവിക്കുവാന് അവസരം ലഭിച്ച സ്വഹാബിമാരില് പലരെയും കാണുവാനോ അവരില്നിന്ന് ഹദീഥുകള് മനസ്സിലാക്കുവാനോ നബി(സ)യെ കാണുവാന് അവസരം ലഭിച്ചിട്ടില്ലാത്ത അടുത്ത തലമുറക്കു സാധിച്ചില്ല. അവര് ഇസ്ലാമി ലെത്തിയപ്പോഴേക്ക് മുതിര്ന്ന സ്വഹാബിമാരില് പലരും മരണപ്പെട്ടിരുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നബി(സ)യോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നപ്പോള് യുവാക്കളായിരുന്ന സ്വഹാബിമാര്ക്കാണ് അടുത്ത തലമുറക്ക് ഹദീഥുകള് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുവാന് കൂടുതല് അവസരമുണ്ടായത്. തന്റെ മുപ്പതാമത്തെ വയസ്സില് ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കുകയും അതിനുശേഷമുള്ള മൂന്നുവര്ഷം നബി(സ)യുടെ മരണംവരെ അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം വിട്ടുപിരിയാതെ ജീവിച്ച് നബിജീവിതവും മൊഴികളും നേരില് മനസ്സിലാക്കുവാന് അവസരം ലഭിക്കുകയും നബിവിയോഗത്തിനുശേഷം ഏകദേശം നാല്പത്തിയഞ്ച് വര്ഷക്കാലം സഹാബിമാരോടൊപ്പം ജീവിക്കുകയും നബിവിയോഗത്തിനുശേഷം ജനിച്ച നിരവധി പേര്ക്ക് നബിചര്യകളെക്കുറിച്ച് വിശദീകരിച്ചു കൊടുക്കാന് സാധിക്കുകയും ചെയ്ത അബൂഹുറൈറേയാണ് രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടവയില് ഏറ്റവു മധികം ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത സ്വഹാബി. മറ്റൊരു പ്രധാന ഹദീഥ് നിവേദകന്, നബി(സ) മരണപ്പെടുമ്പോള് ഇരുപത്തിമൂന്ന് വയ സ്സ് പ്രായമായിരുന്ന അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു ഉമര് (റ) ആണ്. പ്രധാനപ്പെട്ട പ്രവാചകശിഷ്യരിലൊരാളും ഉമര്(റ) ന്റ പുത്രനും അതുകൊണ്ടു തന്നെ ചെറുപ്പം മുതലേ പ്രവാചകസന്നിധിയില് ജീവിക്കുവാന് അവസരം ലഭിച്ച് നബിജീവിതത്തിന്റെ വ്യത്യസ്തങ്ങളായ വശങ്ങളെപ്പറ്റി കൃത്യമായി അറിയാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നയാളുമായ ഇബ്നു ഉമര് (റ) മരണപ്പെടുന്നത് നബിവിയോഗത്തിന് ശേഷം ആറു പതിറ്റാണ്ടുകള് കഴിഞ്ഞാണ്. അടുത്തതലമുറയിലെ താബിഉകളില്(4) മിക്കയാളുകളെയും കാണുവാനോ അറിയുവാനോ അവസരമുണ്ടായിരുന്ന അദ്ദേഹ ത്തിന്, അതുകൊണ്ടുതന്നെ വളരെയേറെ ഹദീഥുകള് തന്റെ പിന്ഗാമികള്ക്ക് പകര്ന്നുകൊടുക്കുവാനുള്ള ഭാഗ്യമുണ്ടായി. നബിവി യോഗം നടക്കുമ്പോള് പതിനാല് വയസ്സുമാത്രം പ്രായമുള്ളയാളും അതിനുശേഷം അര നൂറ്റാണ്ടിലേറെക്കാലം ജീവിക്കുവാന് അവസരമു ണ്ടാവുകയും ചെയ്ത അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അബ്ബാസ് (റ) ആണ് സ്വഹാബികളില് നിന്നുള്ള മറ്റൊരു പ്രധാന ഹദീഥ് നിവേദകന്. മദീനയിലെ ത്തിയ നബി(സ)യെ സേവിക്കുവാന് സ്വന്തം മാതാവിനാല് പത്താമത്തെ വയസ്സില് നിയോഗിക്കപ്പെടുകയും അതിന് ശേഷം ഏറെക്കാലം സേവകനും സഹായിയുമായി നബി(സ)യോടൊപ്പം ജീവിക്കുകയും നബിവിയോഗത്തിന്ശേഷം എട്ടുപതിറ്റാണ്ടുകള്ക്കുശേഷം തന്റെ നൂറ്റി മൂന്നാമത്തെ വയസ്സില് മരണപ്പെടുകയും ചെയ്ത അനസ്ബ്നു മാലിക്ക് (റ) ആണ് മറ്റൊരു പ്രധാനപ്പെട്ട ഹദീഥ് നിവേദകന്. താബിഉകളില്പ്പെട്ട മധ്യവയസ്കര്ക്കും വൃദ്ധര്ക്കുമെല്ലാം ഹദീഥുകള് എത്തിക്കുവാന് തന്റെ ദീര്ഘായുസ്സ് കാരണം അദ്ദേഹത്തിന് സാധിച്ചു. തന്റെ ഒന്പതാമത്തെ വയസ്സില് പ്രവാചകപത്നിയാകുവാന് ഭാഗ്യം ലഭിക്കുകയും, എട്ടുവര്ഷത്തിലധികം അദ്ദേഹത്തോ ടൊപ്പം ദാമ്പത്യജീവിതം നയിക്കുകയും പ്രവാചകവിയോഗത്തിനുശേഷം അരനൂറ്റാണ്ടിലധികം ജീവിച്ചിരിക്കുകയും ചെയ്ത ആയിശ (റ) യാണ് ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്ത മറ്റൊരു പ്രമുഖ വ്യക്തിത്വം. നബി(സ)യുടെ കുടുംബ-ലൈംഗിക ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് സമകാലിക രായ സ്വഹാബികള്ക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുത്തതും അടുത്ത തലമുറയില്പ്പെട്ട താബിഉകളെ പഠിപ്പിച്ചതും ആയിശയായിരുന്നു.
അബൂബക്ക റിനെയും (റ) ഉമറിനെയും (റ) പോലെ നബി(സ)യോടൊപ്പം മക്കയിലും മദീനയിലുമുണ്ടായിരുന്ന സ്വഹാബിമാര് ഏതാനും ഹദീഥുകള് മാത്രം നിവേദനം ചെയ്തപ്പോള് നബിവിയോഗത്തിന്റെ സന്ദര്ഭത്തില് യുവാക്കളായിരുന്നവര്ക്ക് നൂറുക്കണക്കിന് ഹദീഥുകള് നിവേദനം ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞത്, അവര്ക്ക് നബി(സ)യില് നിന്ന് ഹദീഥുകള് നേര്ക്കുനേരെ കേള്ക്കാന് കഴിഞ്ഞവരുമായി സമ്പര്ക്കത്തിലേര്പ്പെടുവാന് കൂടുതല് അവസരങ്ങള് ലഭിച്ചതിനാലായിരുന്നു.
തീർച്ചയായും. ദൈവികവചനങ്ങളെ പ്രായോഗികമാക്കേണ്ടതെങ്ങനെയെന്ന് പഠിപ്പിക്കുവാൻ വേണ്ടി നിയോഗിക്കപ്പെട്ട മുഹമ്മദ്നബി(സ) കേവലമൊരു ഉപദേശിയായിരുന്നില്ല . താന് ഉപദേശിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തില് പ്രാവര്ത്തികമായിക്കാണാന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുയായികൾക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. സാധാരണക്കാരായ സ്വഹാബിമാരോടൊപ്പം കേവലമൊരു സാധാരണക്കാരനെ പ്പോലെയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം. നാട്ടിലും വീട്ടിലും പള്ളിയിലും അങ്ങാടിയിലും യാത്രയിലും വിശ്രമത്തിലുമെല്ലാം അനു യായികള് അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നു. അവര് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകള് ശ്രവിക്കുകയും ഓര്മയില് കുറിച്ചിടുകയും ചെയ്തു; അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രാര്ഥനകള് ശ്രദ്ധിക്കുകയും അവ അതേപോലെത്തന്നെ പിന്തുടരുകയും ചെയ്തു; ജീവിതവ്യവഹാരങ്ങളും നിലപാ ടുകളും സ്വഭാവങ്ങളും കൊള്ളക്കൊടുക്കലുകളും സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിക്കുകയും അവ അനുധാവനം ചെയ്യാന് പരമാവധി പരിശ്രമി ക്കുകയും ചെയ്തു. സ്വഹാബിമാരുടെയെല്ലാം ആത്മാര്ഥമായ പരിശ്രമമായിരുന്നു അത്. നബി(സ)യെ അനുകരിക്കുവാന് അവര് ആഗ്ര ഹിച്ചു; അക്കാര്യത്തിലായിരുന്നു അനുചരന്മാരുടെ ശ്രദ്ധ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പരമാവധി സമയം നബി(സ)യോടൊപ്പമുണ്ടാകണമെന്ന് അവര് സ്വയം നിഷ്കര്ഷിച്ചു. തങ്ങള് നബി(സ)യോടൊപ്പമില്ലാത്തപ്പോള് അദ്ദേഹം എന്തൊക്കെയാണ് ചെയ്തതെന്നും പറഞ്ഞതെന്നും അവര് മറ്റുള്ളവരോട് അന്വേഷിച്ചു പഠിച്ചു. നബി(സ)യെ നിരീക്ഷിക്കുവാന് അവര് ഊഴം നിശ്ചയിച്ചു.
വ്യത്യസ്തങ്ങളായ ജീവിതപ്രശ്നങ്ങളില് ദൈവികവിധിയെന്താണെന്നറിയാനും, അവ പ്രയോഗവല്ക്കരിക്കുവാനും ഉത്സുകരായിരുന്നു പ്രവാചകാനുചരന്മാര്. ധര്മാധര്മങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങളിലൊന്നും അവര് സ്വന്തമായ തീരുമാനങ്ങളെടുത്തില്ല; പ്രവാചകനായിരുന്നു എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലുമുള്ള അവരുടെ മാര്ഗദര്ശി. അദ്ദേഹത്തോട് ചോദിച്ചറിയുകയും അദ്ദേഹം ശരിയെന്ന് വിധിച്ചത് പ്രാവര്ത്തികമാക്കു കയും ചെയ്യുകയായിരുന്നു സ്വഹാബിമാരുടെ രീതി. തങ്ങള്ക്ക് അറിയാത്ത കാര്യങ്ങളിലുള്ള പ്രവാചക നിര്ദേശം ലഭിക്കുന്നതിനായി നാഴികകള് യാത്ര ചെയ്യുവാന് അവര്ക്ക് മടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. ത്യാഗങ്ങള് സഹിച്ചുകൊണ്ടാണെങ്കിലും കൃത്യമായ ദൈവിക മാര്ഗനി ര്ദേശമെന്തെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ശേഷം മാത്രം അത് പ്രയോഗവല്ക്കരിക്കണമെന്ന് അവര്ക്ക് നിര്ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. ഉമര് (റ) പറയുന്നു: ''ഞാനും, ഉമയ്യത്തുബ്നുസൈദിന്റെ സന്തതികളില്പ്പെട്ട എന്റെ ഒരു അയല്ക്കാരനും (അയാള് മേലേ മദീനയിലായിരുന്നു) റസൂല് തിരുമേനിലയുടെ അടുക്കല് ചെല്ലുന്നതിന് ഊഴം നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹം ചെല്ലും, ഒരു ദിവസം ഞാന് ചെല്ലും. ഞാന് പോകുമ്പോള് അന്നത്തെ വര്ത്തമാനം ഞാന് അദ്ദേഹത്തിന്നു പറഞ്ഞുകൊടുക്കും. അദ്ദേഹം പോകുമ്പോള് അദ്ദേഹവും അങ്ങിനെ ചെയ്യും.''(സ്വഹീഹുല് ബുഖാരി, കിതാബുല് ഇല്മ്)
പ്രവാചകന്റെ (സ) നാവിൽ നിന്ന് സ്വഹാബിമാർ ദൈവവചനങ്ങള് ശ്രവിക്കുകയും, ജീവിതത്തില് നിന്ന് അവ എങ്ങനെ പ്രയോഗവല്ക്കരിക്കണമെന്ന് പഠിക്കുകയും ചെയ്തു. ധര്മാധര്മങ്ങളെ വ്യവഛേദിക്കുന്നതിനുള്ള അവരുടെ മാനദണ്ഡം നബി(സ)യുടെ വാക്കും പ്രവൃത്തിയും അനുവാദവുമായിരുന്നു. അത് അവര് പഠിക്കുകയും മറ്റുള്ളവര്ക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം കൂടുതല് നേരം സഹവസിച്ചവരില്നിന്ന് മറ്റുള്ളവര് നബിജീവിതത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മാംശങ്ങള് ചോദിച്ച റിഞ്ഞു. കുടുംബ-ലൈംഗിക ജീവിതങ്ങളില് നബിമാതൃകയെപ്പറ്റി അവര് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പത്നിമാരില്നിന്നാണ് പഠിച്ചത്. യാത്രകളില് നബി(സ)യോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നവരോട് ചോദിച്ച് ഒപ്പമില്ലാത്തവര് യാത്രാമര്യാദകളെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കി. ഈ വിവര സംപ്രേഷണ ത്തില് അവരെല്ലാം വളരെ സൂക്ഷ്മത പാലിച്ചു; അതില് കളവോ അബദ്ധമോ കടന്നുകൂടാതിരിക്കാന് അവര് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു. ഓര്മയി ല്ലാത്തതൊന്നും അവര് മറ്റുള്ളവരോട് പറഞ്ഞില്ല. നബിജീവിതത്തെപ്പറ്റി തങ്ങളുടെ നാവുകളില്നിന്ന് അബദ്ധങ്ങളൊന്നും പുറത്തുവരരു തെന്ന് അവര്ക്ക് നിര്ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് കള്ളംപറയുന്നവരുടെ ഇരിപ്പിടം നിത്യനരകമായിരിക്കുമെന്ന് പഠിപ്പിക്ക പ്പെട്ടവരായിരുന്നു അവര്. ''എന്നെക്കുറിച്ച് ബോധപൂര്വം ആരെങ്കിലും നുണപറയുകയാണെങ്കില് അയാള് നരകത്തില് ഒരു ഇരിപ്പിടം തയാറാക്കിക്കൊള്ളട്ടെ.''(സ്വഹീഹ് മുസ്ലിം. മുഖദ്ദിമയില് അബൂഹുറയ്റയില് നിന്ന് ഉദ്ധരിച്ചത്.)
സ്വന്തം മാതൃകാജീവിതം അനുയായികള്ക്കു മുമ്പില് സമര്പ്പിക്കുകയും അത് അപ്പടി അനുകരിക്കുവാന് അവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത മുഹമ്മദ് നബി(സ), തന്റെ കാലശേഷം അവര് സ്വീകരിക്കേണ്ട നിലപാട് എന്തായിരിക്കണമെന്നു കൂടി പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഈ ലോകത്തുനിന്നു യാത്രയായത്. റസൂൽ(സ) പറഞ്ഞതായി മാലിക് (റ) നിവേദനം ചെയ്ത മുവത്വയിലുളള ഒരു ഹദീഥില് ഇങ്ങനെ കാണാം. ''ഞാന് നിങ്ങളില് രണ്ടു കാര്യങ്ങള് വിട്ടുപോകുന്നു. അവ നിങ്ങള് മുറുകെപിടിച്ചാല് നിങ്ങള് വഴിപിഴക്കുന്നതേയല്ല. അല്ലാഹുവിന്റെ കിത്താബും, എന്റെ സുന്നത്തുമാണവ.''
മുഹമ്മദ് നബി(സ)യുടെ വിയോഗത്തിനുശേഷം അദ്ദേഹം വിട്ടേച്ചുപോയ ചര്യ മുറുകെപിടിക്കുവാന് സ്വഹാബിമാര് ശ്രദ്ധിച്ചു. അതില് നിന്ന് അല്പം പോലും തെറ്റിപോകാതിരിക്കുവാന് അവര് സൂക്ഷ്മത പാലിച്ചു. നബിജീവിതത്തിന്റെ അവസാനനാളുകളില് ഇസ്ലാമി ലേക്ക് കടന്നുവന്നവരെ ഇക്കാര്യത്തില് ദീര്ഘനാള് നബി(സ)യോടൊപ്പം ജീവിച്ചവര് സഹായിച്ചു. നബിയുടെ വാക്കിന്റെയോ പ്രവൃത്തി യുടെയോ അനുവാദത്തിന്റെയോ അംഗീകാരമില്ലാത്ത പ്രവര്ത്തനങ്ങളെന്തെങ്കിലും ആരെങ്കിലും ചെയ്യുന്നത് കണ്ടാല് ശക്തമായ ഭാഷയി ല്തന്നെ സ്വഹാബിമാര് അവരെ തിരുത്തി.
നബി(സ)യുടെ പിന്ഗാമികളായിവന്ന ഭരണാധികാരികളായ അബൂബക്കറിന്റെയും ഉമറിന്റെയും (റ) ഭരണകാലത്ത് ഭരണീയരായി ഉണ്ടായിരുന്നവരില് ഭൂരിഭാഗവും മുഹമ്മദ് നബി(സ)യെ നേരിട്ട് കാണുകയും അദ്ദേഹത്തില്നിന്ന് മതം പഠിക്കുകയും ചെയ്തവരായി രുന്നു. പ്രവാചകാനുചരന്മാരില് പ്രമുഖരെല്ലാം അന്ന് മദീനയിലും പരിസരപ്രദേശങ്ങളിലുമായിരുന്നു വസിച്ചിരുന്നത്. നബി(സ)യില് നിന്ന് ഓരോരുത്തരും പഠിച്ചറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങള് പരസ്പരം ഉപദേശിക്കുകയും അവ പ്രാവര്ത്തികമാക്കുവാന് പരമാവധി പരിശ്രമിക്കു കയും ചെയ്തു, അവര്. മൂന്നാം ഖലീഫയായ ഉഥ്മാന്െ(റ) ന്റ ഭരണകാലത്ത് ഇസ്ലാമിക രാഷ്ട്രത്തിന്റെ വിസ്തൃതി വര്ധിച്ചു. സ്വഹാ ബിമാര്ക്ക് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ പട്ടണങ്ങളിലേക്കും ഗ്രാമങ്ങളിലേക്കും യാത്ര ചെയ്യേണ്ടിവരികയും അവിടെ അവരില് ചിലര് താമസമാ ക്കുകയും ചെയ്തു. അതോടൊപ്പം തന്നെ, വയോധികരായ പ്രവാചകാനുചരന്മാരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞുകൊണ്ടുമിരുന്നു. അത്തരക്കാ രുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നബിമാതൃകയെക്കുറിച്ച് അറിവ് സമ്പാദിക്കുവാന് ചെറുപ്പക്കാരായ സ്വഹാബിമാര് പരിശ്രമിച്ചു. ദീര്ഘദൂരം യാത്രക ള് ചെയ്തും ത്യാഗങ്ങള് സഹിച്ചും നബിമാതൃകയെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുവാനും ഓരോ വിഷയങ്ങളിലുമുള്ള നബി(സ)യുടെ നിര്ദേശങ്ങളെ ന്തെന്ന് ശേഖരിക്കുവാനും അവര് സന്നദ്ധമായി. എത്ര ത്യാഗങ്ങള് സഹിച്ചാണെങ്കിലും കുറ്റമറ്റ രീതിയില് നബിചര്യ മനസ്സിലാക്കുകയും ശേഖരിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതുണ്ടെന്നായിരുന്നു അവരുടെ നിലപാട്.